فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 51

کنی و وادارشان مکنی که مجبور شوند در نیازهایشان از تو چیزی بخواهند، (بلکه پیش تر برایشان فراهم کنی) هرچند که خود از آن بی نیاز باشند. مگر نشنیدی که خدای تعالی فرمود:

لَنْ تَنالُوا البِرَّ حَتّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ. (آل عمران: 92)

به خیر و احسان نمی رسید مگر زمانی که از آنچه دوست می دارید، انفاق کنید.(1)

2. بخشش فقط برای خدا

بخشندگی و سخاوتمندی، آن گاه ارزشمند است که در راه حق و برای رضای خدای کریم باشد، ولی اگر کسی در راه معصیت و گناه، دست و دل بازی کند، نمی توان او را سخاوتمند و بخشنده نامید.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در این باره می فرماید:

بخشنده کسی است که در اموال خود و برای رضای خدا بخشندگی داشته باشد. کسی که در راه معصیت خدا دست و دل باز باشد، بارکِش خشم و ناخشنودی خداست. چنین کسی بخیل ترین مردمان نسبت به خود است؛ چه رسد به دیگران.(2)

در همین راستا، پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله، بخشنده ترین مردم را کسی معرفی می کند که زکات مال خود را بپردازد.(3)

3. زمانی که بخشندگی فایده ندارد

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

خداوند از کسی که در زمان حیات خود بخیل باشد و هنگام فرا رسیدن

1- [1] . ترجمه المیزان، ج 13، ص 134.
2- [2] . میزان الحکمه با ترجمه فارسی، ج 5، ص 2432، ح 8394 .
3- [3] . همان، ح 8396 .