فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 80

(خداوند) فرمود: هر دو از آن (بهشت) فرود آیید، در حالی که دشمن یکدیگر خواهید بود، ولی هر گاه هدایت من به سراغ شما آید، هر کس از هدایت من پیروی کند، نه گمراه می شود و نه بدبخت می گردد (و نه در رنج خواهد بود). (طه: 123)

گمراه و بدبخت نشدن در گرو این است که انسان، هدایت الهی را که همانا فرمان بردن از فرمان های اوست، با جان و دل پذیرا باشد. گمراهی و شقاوت نیز نقطه مقابل آن است که با نپذیرفتن هدایت الهی همراه است. خداوند در سوره اعلی، افرادی را که از قرآن و سخنان پیامبر اکرم دوری می کنند، بدبخت معرفی می کند:

وَ یَتَجَنَّبُهَا الاَْشْقی. (اعلی: 11)

بدبخت ترین افراد از آن دوری می گزینند.

خداوند در سوره اعلی، بخل ورزی و انکار پاداش الهی را مسیر بدبختی و شقاوت معرفی می کند و می فرماید:

و من شما را از آتشی که زبانه می کشد، بیم می دهم. کسی جز بدبخت ترین مردم وارد آن نمی شود. (بدبخت ترین مردم) همان کسی است که (آیات خدا را) تکذیب و به آن پشت کرد. (اعلی: 14 و 15)

تکذیب آیات الهی و پشت کردن به نشانه ها و دستورهای الهی، بی توجهی به ندای فطرت و راهی است که انسان را به شقاوت و بدبختی ابدی می کشاند.

زیان کاران یا بدبختان

قرآن کریم، گروهی از انسان ها را زیان کار معرفی می کند که اینان انسان های شقی  و بدبختی شمرده می شوند. زیان کاران عبارتند از:

1. (کسانی که) عهد و پیمان الهی را می شکنند و آنچه را خداوند به پیوستنش دستور فرموده