فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 90

کسی که آزمندی اش زیاد باشد، بدبختی اش بسیار است.

حضرت علی علیه السلام فرمود:

سَبَبُ الشَّقاءِ حُبُّ الدُّنیا.(1)

دنیا دوستی، مایه بدبختی است.

امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید:

اَلْحِرصُ وَ الشَّرَهُ یُکْسِبانِ الشَّقاءِ و الذَّلَّهَ.(2)

آزمندی و سیری ناپذیری، بدبختی و خواری می آورند.

امام صادق علیه السلام فرمود:

عُقُوقُ الْوالِدَینِ مِنَ الْکَبائِرِ لِأَنَّ اللّه َ جَعَلَ الْعاقَّ عَصِیَّاً شَقِیّاً.(3)

نافرمانی و عقوق پدر و مادر از گناهان بزرگ است؛ زیرا خداوند، کسی را که نافرمانی پدر و مادر کند، نافرمان و بدبخت خوانده است.

4. بدبخت ترین مردم

امیرمؤمنان علی علیه السلام در پاسخ این پرسش که بدبخت ترین مردم کیست، فرمود:

مَنْ باعَ دینُهُ بِدُنیا غَیْرِهِ.(4)

کسی که دین خود را به دنیای دیگری بفروشد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

اَشْقَی الاَْشْقِیاءُ مَنِ اجْتَمَعَ عَلَیْهِ فَقْرُ الدُّنیا وَ عَذابُ الاْخِرَهِ.(5)

بدبخت ترین بدبخت ها کسی است که فقر دنیا و عذاب آخرت در او جمع شود.

1- [1] . همان، ح 9550.
2- [2] . همان، ج 3، ح 3623.
3- [3] . وسائل الشیعه، ج15، ح20656.
4- [4] . میزان الحکمه، ج 6، ح 9554.
5- [5] . همان، ح 9557.