فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 91

امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:

مِنْ اَعْظَمِ الشَّقاوَهِ القَساوَهُ.(1)

یکی از بزرگ ترین بدبختی ها، سنگدلی است.

خوش بخت کیست؟

امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:

السَّعیدُ مَنْ وُعِظَ بِغَیْرِهِ فَاِتَّعَظَ.(2)

خوش بخت آن کسی است که از دیگری پند گیرد و به کار بندد.

حضرت علی  علیه السلام فرمود:

اِنَّما السَّعیدُ مَنْ خافَ الْعِقابَ فَأَمِنَ وَ رَجا الثَّوابَ فَاَحْسَنَ وَ اشْتِقاقَ اِلَی الجَنَّهِ فَأَدْلَجَ.(3)

خوش بخت کسی است که از کیفر خدا ترسید. پس ایمن گردید و به پاداش امید بست و نیکوکاری پیشه کرد و شوق بهشت در دلش جای گرفت و شبانه راه پیمود.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

خوش بخت کسی است که سرای باقی را که نعمتش پایدار است، بر سرای  فانی که عذابش بی پایان است، برگزیند و از آنچه در اختیار دارد، به سرایی که بدانجا رود، پیش فرستد. پیش از آنکه آنها را برای کسی گذارد که وی با انفاق آن خوش بخت می شود، ولی خود او با گردآوردن آن (دارایی ها اکنون) بدبخت شده است.(4)

امام صادق علیه السلام فرمود:

السَّعیدُ مَنْ وَجَدَ فی نَفْسِهِ خَلْوَهً یَشْغَلُ بِها.(5)

1- [1] . همان، ح9559.
2- [2] . همان، ج 5، ح 8531 .
3- [3] . همان، ح 8530 .
4- [4] . همان، ح8532 .
5- [5] . همان، ح8533 .