فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 98

مردم که به عناوین گوناگون میان آنها تبعیض قائل می شد و آنها را در برابر یکدیگر قرار می داد و از ذلیل ساختن گروه خاصی از مردم کشور خود و کشتن پسران آنها و نگهداشتن زنانشان یاد می کند، او را به عنوان یکی از تباه گران نام می برد. بدیهی است که جمله «إنَّهُ کَانَ مِنَ المُفْسِدِینَ» اشاره است به اینکه این گونه مظالم اجتماعی، جامعه را از بیخ و بن بر می کند.

ب) اتحاد و تفرق

در سوره آل عمران، آیه 103 دستور صریح می دهد که بر مبنای ایمان و گرایش به ریسمان الهی متحد و متفق باشید و از تفرق و تشتت بپرهیزید... .

در سوره انفال آیه 41 می فرماید:

وَلا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ.

با یکدیگر نزاع نکنید که نزاع داخلی، سستی می آورد و سستی، شما را زایل می کند.

ج) اجرا یا ترک امر به معروف و نهی از منکر

قرآن درباره ضرورت امر به معروف و نهی از منکر بسیار سخن گفته است. از یکی از آیات، صریحا استنباط می شود که ترک این فریضه بزرگ در هلاکت و انهدام یک قوم مؤثر است و آن آیه 79 از سوره مائده است که یکی از علل دور افتادن کافران بنی اسرائیل از رحمت خدا را باز نداشتن یکدیگر از منکرات؛ یعنی ترک نهی از منکر ذکر کرده است.

د) فسق و فجور و فساد

در این زمینه نیز آیات بسیاری هست... .(1)

6. راه خروج از بدبختی باز است