غفلت، علل و آثار آن صفحه 1

دیباچه

غفلت را باید بلای بزرگ انسان ها و جوامع در قرن حاضر دانست. غفلت، ویران گر سرمایه های مادی و معنوی است. جامعه غفلت زده از حرکت رو به جلوی جهانی باز می ماند؛ جوشش و پویایی ندارد و دست به گریبان وابستگی و خمودی است. افراد غافل، تشنه اند، ولی حساس تشنگی نمی کنند. به طور طبیعی، رفاه و زندگی دنیایی، زرق و برق خاص خود را دارد. دنیای مدرن چون پرده ای بر روی گوش ها و چشم ها و دل ها افتاده است، به گونه ای که انسان ها گوش دارند، ولی نمی شنوند؛ چشم دارند، ولی نمی بینند و دل دارند، ولی تعقل نمی کنند. در این میان، رسانه، ابزاری است دوسویه که هم می تواند غفلت زا باشد و هم غفلت زدا. در نظام مقدس جمهوری اسلامی، رسانه باید بیدارگر و غفلت زدا باشد تا استعدادهای نهفته در جامعه شکوفا شوند و به بار بنشینند. ازاین رو، رسانه باید با نگاهی دوباره به فعالیت هایش، خود را از افتادن به دام برنامه های غفلت زا برهاند و بر شمار و کیفیت برنامه های روشن گرانه خود بیفزاید.