- دیباچه 1
- طرح موضوع 7
- پیشینه موضوع 10
- پرسش های پژوهش 10
- موضوع غفلت و رسانه ملی 11
- مفهوم شناسی 12
- گستره غفلت 13
- 1. کوردلی و ظاهربینی 14
- اشاره 14
- نشانه های غافلان 14
- 2. لهوگرایی 15
- 3. هم نشینی با غافلان 16
- 4. هواپرستی 17
- یک - نبود شناخت 19
- الف) خداوند 19
- 1. مبدأ و معاد 19
- اشاره 19
- دو - تصور نادرست 21
- ب) مرگ 22
- ج) غفلت از وقوع قیامت 24
- د) بهشت و دوزخ 25
- الف) نعمت مادی 27
- یک - وقت 27
- دو - جوانی 28
- سه - همسر 30
- چهار - فرزند 33
- پنج - ثروت 35
- ب) نعمت معنوی 42
- یک - قرآن 42
- دو - اهل بیت علیهم السلام 44
- چهار - دولت صالح 49
- 3. خودفراموشی 50
- اشاره 50
- الف) خودشناسی و دیگر معرفت ها 51
- ب) غفلت از خود 52
- 4. دشمنان دین و سعادت انسان 53
- یک - شیطان 53
- الف) دشمن درونی 53
- دو - نفس اماره 56
- یک - دشمن خارجی 58
- ب) دشمن بیرونی 58
- دو - دشمن داخلی 59
- ج) دشمن اصلی و فرعی 61
- 5. سرمایه ملی 64
- الف) سرمایه مادی 64
- ب) سرمایه معنوی 66
- 6 . فرصت 68
- 7. محرومان 70
- 8 . جوانان 72
- 1. دنیا دوستی 75
- 2. شهوت گرایی 78
- 3. وسواس داشتن 80
- 4. هم نشینی با فاسدان 81
- اشاره 81
- ج) بی توجهی به حیثیت اجتماعی 82
- الف) نیکو شمردن بدی ها 82
- ب) فراموشی معاد 82
- د) جدایی از خوبان 83
- 5. هم نشینی با دنیامداران 85
- 6 . علاقه افراطی به خانواده 88
- 7. حب و بغض های جاهلانه 90
- 9. گرایش افراطی به اینترنت 97
- 10. فرهنگ سازی نادرست 99
- 11. کارهای بیهوده 103
- اشاره 105
- 12. آرایش های نامناسب 105
- الف) زینت نمایی بانوان 105
- ب) خودآرایی افراطی مردان 107
- 13. چشم و هم چشمی خانوادگی 108
- الف) انحراف های اعتقادی 110
- 14. بی توجهی به تربیت فرزند 110
- ب) اختلال عاطفی و جسمی 111
- ج) رفتار ناشایست 112
- 1. وظایف افراد 113
- الف) اندیشه ورزی 113
- فصل چهارم: راه کارهای غفلت زدایی 113
- ب) عبرت گیری 115
- ج) پندپذیری 117
- اشاره 122
- د) تلاوت قرآن و گوش سپردن به آن 122
- یک - شرایط غفلت زدایی قرآن 123
- دو - تحول آفرینی قرآن 124
- ه- ) نماز و یاد خداوند 126
- و) هم نشینی با نیکان 128
- ز) تغییر محیط زندگی 130
- 2. بیدارگری نهادهای مسئول 132
- اشاره 132
- الف) روحانیت 133
- ب) مطبوعات 135
- ج) آموزش و پرورش 136
- د) وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی 137
- اشاره 138
- 1. تغافل از توهین دیگران 139
- 2. تغافل از امور خلاف عرف 140
- 3. تغافل درباره شاگرد 143
- 4. تغافل از حوادث و مصیبت ها 144
- پیشنهادهای کلی 146
- پیشنهادهای برنامه ای 147
- نقد رسانه در زمینه موضوع 149
- 1. غفلت از اخلاق 150
- غفلت های رسانه 150
- 2. غفلت در عرصه های فرهنگی 151
- ماجرای اول 152
- اشاره 152
- 3. غفلت در عرصه های سیاسی 152
- ماجرای سوم 153
- ماجرای دوم 153
- پرسش های کارشناسی 155
- پرسش های مردمی 155
- کتاب نامه 156
پیش گفتار
غفلت یکی از گرفتاری های بزرگ انسان است که هر چند امری نوظهور در زندگانی بشری نیست، دامنه آن هیچ گاه همچون دوران ما گسترده نبوده و توسعه علمی و این همه غفلت مایه شگفتی است. در حقیقت، دانش، روشن گر است و دانشمندِ رهیده از هوا، زودتر به مقصد می رسد، ولی دانش همان گونه که راه راست را نشان می دهد، راه های انحرافی را نیز می نمایاند. خداوند در قرآن کریم در این باره می فرماید:
سَنُریهِمْ آیاتِنا فِی اْلآفاقِ وَ فی أَنْفُسِهِمْ حَتّی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ یَکْفِ بِرَبِّکَ أَنَّهُ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ شَهیدٌ. (فصلت: 53)
به زودی، نشانه های خود را در افق ها[ی گوناگون] و در دل هایشان بدیشان می نمایانیم تا برایشان روشن شود که او خود حق است. آیا کافی نیست که پروردگارت، خود، شاهد هر چیزی است.
ظاهر این آیه کریمه، نوعی خبردهی غیبی از راه یافتن بشر به اسرار آفرینش در کیهان و وجود انسانی است.(1)
1- . نک: فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، بیروت، داراحیاءالتراث العربی، 1339، ج 9، ص19؛ سیدعبداللّه شُبّر، تفسیر قرآن کریم، بیروت، داراحیاءالتراث العربی، 1977 م، چ 3، ص 452. عبارت «سَنُریهم» از آینده ای نزدیک خبر می دهد و دو نکته دارد: 1. مقصود از نشان دادن، ارائه سطحی و معمولی نیست وگرنه چنین نگاهی در همان زمان نیز وجود داشته است؛ 2. از زمان نزول این آیه کریمه تا عصر شکوفایی دانش بشری، چندین قرن فاصله افتاده است، ولی در مقایسه با گذشته طولانی که بشر در بی خبری و جهل به سر برده است و نیز در مقایسه با علم خداوند، لحظه ای بیش نیست.