- دیباچه 1
- طرح موضوع 7
- پیشینه موضوع 10
- پرسش های پژوهش 10
- موضوع غفلت و رسانه ملی 11
- مفهوم شناسی 12
- گستره غفلت 13
- 1. کوردلی و ظاهربینی 14
- نشانه های غافلان 14
- اشاره 14
- 2. لهوگرایی 15
- 3. هم نشینی با غافلان 16
- 4. هواپرستی 17
- یک - نبود شناخت 19
- 1. مبدأ و معاد 19
- اشاره 19
- الف) خداوند 19
- دو - تصور نادرست 21
- ب) مرگ 22
- ج) غفلت از وقوع قیامت 24
- د) بهشت و دوزخ 25
- یک - وقت 27
- الف) نعمت مادی 27
- دو - جوانی 28
- سه - همسر 30
- چهار - فرزند 33
- پنج - ثروت 35
- ب) نعمت معنوی 42
- یک - قرآن 42
- دو - اهل بیت علیهم السلام 44
- چهار - دولت صالح 49
- اشاره 50
- 3. خودفراموشی 50
- الف) خودشناسی و دیگر معرفت ها 51
- ب) غفلت از خود 52
- الف) دشمن درونی 53
- یک - شیطان 53
- 4. دشمنان دین و سعادت انسان 53
- دو - نفس اماره 56
- یک - دشمن خارجی 58
- ب) دشمن بیرونی 58
- دو - دشمن داخلی 59
- ج) دشمن اصلی و فرعی 61
- 5. سرمایه ملی 64
- الف) سرمایه مادی 64
- ب) سرمایه معنوی 66
- 6 . فرصت 68
- 7. محرومان 70
- 8 . جوانان 72
- 1. دنیا دوستی 75
- 2. شهوت گرایی 78
- 3. وسواس داشتن 80
- 4. هم نشینی با فاسدان 81
- اشاره 81
- ب) فراموشی معاد 82
- الف) نیکو شمردن بدی ها 82
- ج) بی توجهی به حیثیت اجتماعی 82
- د) جدایی از خوبان 83
- 5. هم نشینی با دنیامداران 85
- 6 . علاقه افراطی به خانواده 88
- 7. حب و بغض های جاهلانه 90
- 9. گرایش افراطی به اینترنت 97
- 10. فرهنگ سازی نادرست 99
- 11. کارهای بیهوده 103
- 12. آرایش های نامناسب 105
- الف) زینت نمایی بانوان 105
- اشاره 105
- ب) خودآرایی افراطی مردان 107
- 13. چشم و هم چشمی خانوادگی 108
- الف) انحراف های اعتقادی 110
- 14. بی توجهی به تربیت فرزند 110
- ب) اختلال عاطفی و جسمی 111
- ج) رفتار ناشایست 112
- فصل چهارم: راه کارهای غفلت زدایی 113
- 1. وظایف افراد 113
- الف) اندیشه ورزی 113
- ب) عبرت گیری 115
- ج) پندپذیری 117
- اشاره 122
- د) تلاوت قرآن و گوش سپردن به آن 122
- یک - شرایط غفلت زدایی قرآن 123
- دو - تحول آفرینی قرآن 124
- ه- ) نماز و یاد خداوند 126
- و) هم نشینی با نیکان 128
- ز) تغییر محیط زندگی 130
- اشاره 132
- 2. بیدارگری نهادهای مسئول 132
- الف) روحانیت 133
- ب) مطبوعات 135
- ج) آموزش و پرورش 136
- د) وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی 137
- اشاره 138
- 1. تغافل از توهین دیگران 139
- 2. تغافل از امور خلاف عرف 140
- 3. تغافل درباره شاگرد 143
- 4. تغافل از حوادث و مصیبت ها 144
- پیشنهادهای کلی 146
- پیشنهادهای برنامه ای 147
- نقد رسانه در زمینه موضوع 149
- 1. غفلت از اخلاق 150
- غفلت های رسانه 150
- 2. غفلت در عرصه های فرهنگی 151
- اشاره 152
- ماجرای اول 152
- 3. غفلت در عرصه های سیاسی 152
- ماجرای دوم 153
- ماجرای سوم 153
- پرسش های کارشناسی 155
- پرسش های مردمی 155
- کتاب نامه 156
توده مردم و حتی برخی رهبران آنان نیز اثر می گذارد. در نتیجه، دشمن اصلی می تواند موقعیت خویش را روز به روز استوارتر سازد.
قرآن کریم، گذشته از صدور دستور نبرد با مشرکان،(1) به طور خاص، به جنگ با رهبران کفر فرمان داده است(2) تا مسلمانان در داوری ها و برخورد با اردوگاه کفر دچار غفلت نشوند و نقطه اصلی توطئه و خطر را از یاد نبرند.
«در یکی از روزهای نبرد صفین، امیرمؤمنان علی علیه السلام به طرف سپاه معاویه حرکت کرد و با صدای بلند، معاویه را طلبید. او نیز با توصیه عمروعاص و به همراهی او پیش آمد تا پیام علی علیه السلام را بشنود. امام به او فرمود: دو عنصر اصلی این نبرد، من و تو هستیم. بهتر است به جای اینکه مسلمانان به جان هم افتند، ما با یکدیگر بجنگیم و هر کدام دیگری را کشت، پیروز این صحنه و پیشوای مسلمان ها باشد. عمروعاص به معاویه گفت: علی علیه السلام راست می گوید. اگر تو به این پیشنهاد تن درندهی، هیچ گاه بی آبرویی آن از دامنت پاک نخواهد شد، ولی معاویه با این پیشنهاد موافقت نکرد و از آن سخت به وحشت افتاد. آن گاه بی آنکه با علی علیه السلامسخنی بگوید، به آن حضرت پشت کرد و به سوی قرارگاه خود رفت. امام نیز با دیدن این حرکت خندید و به جایگاه خود بازگشت.»(3) علی علیه السلام با این کار، نقطه اصلی توطئه را هدف گرفت تا بدین وسیله از خون ریزی بیشتر در سپاه خود و بیشتر به هلاکت رسیدن فریب خوردگان جلوگیری کند.
1- . نک: توبه: 36.
2- . نک: توبه: 12.
3- . نصربن مزاحم منقری، واقعه صفین، قم، کتاب خانه آیت الله مرعشی، 1403ه . ق، چ2، ص 316؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، بیروت، داراحیاء التراث العربی، 1385ه . ق، چ2، ج 5، ص 217.