گره گشایی در اسلام صفحه 24

ج) امان از آتش دوزخ

یکی از برترین پاداش های خداوند بزرگ به انسان های نیکوکار و گره گشا، نجات دادن آنان از آتش دوزخ و داخل شدن در بهشت پرنعمت است. آنان که در سرای دنیا در پی زدودن غم از چهره دیگران هستند، در سرای آخرت، غبار غم و اندوه بر چهره شان نمی نشیند. آنان که در این عالم، در پی سیر کردن گرسنگان و سیراب کردن تشنگانند، در روزی که همه تشنه و گرسنه هستند، از گرسنگی و تشنگی در امان خواهند بود و آنان که سرای بینوایان را رونق می بخشند، سرای آخرتشان, آباد و پررونق است. آنان که در این جهان در پی فرو نشاندن آتش فتنه ها و درگیری ها هستند، در جهان آخرت، از آتش دوزخی که خداوند از خشم خود برافروخته است، در امان خواهند بود. خداوند بزرگ به حضرت داوود وحی کرد: «]گاهی[ بنده من یک کار نیکو انجام داده است که به ­خاطر آن بهشتم را بر او مباح می کنم.» حضرت داوود(ع) پرسید: «پروردگارا! آن کار نیکو چیست؟» خداوند متعال فرمود: «دلِ بنده باایمان مرا شاد می کند، هر چند به دانه خرمایی باشد.» اینجا بود که حضرت داوود(ع) به خداوند گفت: «آن­کس که تو را شناخت، سزاوار است که امیدش را از تو قطع نکند».(1)

از پیامبر اسلام روایت شده است: «کسی که نیاز مؤمنی را برآورد، خداوند نیازهای فراوانی از او برآورد که کمترین آن بهشت است.»(2) همچنین امام محمدباقر(ع) فرمود:

خداوند عزوجل در بخشی از سخنان خود با بنده اش موسی چنین فرمود: «من بندگانی دارم که بهشتم را بر آنها ارزانی می کنم و ایشان را در بهشت حکومت می بخشم.» ]حضرت موسی[ پرسید: و آنان - که