گره گشایی در اسلام صفحه 42

فصل چهارم: آثار ترک گره گشایی

1. عذاب اخروی

شخصی از اصحاب امام جعفر صادق(ع) به نام ابوهارون مکفوف نقل می کند که امام صادق(ع) به من فرمود: «ای اباهارون! خداوند تبارک و تعالی با خود عهد کرده است که خائن را همسایه خود ]در بهشت[ نگرداند.» پرسیدم: خائن کیست؟ فرمود: «آن­کس که درهمی را ذخیره کند و آن را از مؤمنی دریغ کند یا چیزی از منافع دنیا را از او حبس کند.» گفتم: از غضب خدا به خدا پناه می برم. فرمود: «خداوند بر خود عهد کرده است که سه صنف از مردم را در بهشتش جای ندهد: آن­کس که حکم خدا را رد کند و کسی که حکم امام را رد کند و آن­که حق مؤمنی را نگه دارد.» پرسیدم: آیا باید از زیادی دارایی خود ببخشد؟ فرمود: «از خود و جانش ]هم[ ببخشد. پس اگر نسبت به آن بخل ورزد، از شرک شیطان است ]یعنی شیطان، شریک مال و نعمت های اوست[».(1) پس آن­کس که از کمک کردن به برادر دینی خود دریغ ورزد، در آخرت، بدبخت است. در جای دیگر، آن حضرت فرمود:

هر مؤمنی که توان رفع نیاز مؤمنی را - حتی باواسطه­- داشته باشد و کوتاهی (منع) کند، خداوند عزوجل در روز قیامت، او را با روی سیاه، چشمان کبود و دستان غُل شده به گردن بر پا می­دارد. پس گفته می شود: «این خیانت­کاری است که به خدا و پیامبرش خیانت کرد.» سپس دستور