یک گام تا خدا : مباحثی پیرامون تکبر و خودخواهی صفحه 175

هرگز کسی از آنها نجات پیدا نمی کند، مگر این که چنگ به دامان ما بزند. و به طور مسلم خدا تو را فهمانده که از آن دامها

نجات پیدا نمی کنند، مگر بندگان خدا و بندگان خدا دوستان مایند. آنها سلطان هستند. سلطنت اولیای خدا هم از طرف خداست. حتما باید لطف خداوند و عنایت اهل بیت ع باشد تا از این دام و این نفس ویرانگر نجات پیدا کنیم. ولی ما باید خود را در معرض قرار بدهیم. یعنی این تبرهای کوچک تر را مدام بزنیم و آن را کم رنگ کنیم. و دست آنها را باز بگذاریم و استقبال کنیم. ابتلائاتی که می آید را تحمل بکنیم تا این رنجها من ما را بشکند.

در هر صورت محال است کسی به خدا برسد و به بهشت وارد شود و به عالم واقعی و عالم ماوراء نفوذ کند، مگر این که این من و منیت او خرد و له شود.

سربلندی در فروتنی

امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند:

لَا یَنْبَغِی لِمَنْ عَرَفَ عَظَمَهَ اللَّهِ أَنْ یَتَعَظَّمَ فَإِنَّ رِفْعَهَ الَّذِینَ یَعْلَمُونَ مَا عَظَمَهُ اللَّهِ أَنْ یَتَوَاضَعُوا لَهُ وَ عِزَّ الَّذِینَ یَعْلَمُونَ مَا جَلَالُ اللَّهِ أَنْ یَذِلُّوا لَهُ (1)هرکس خدا را به بزرگی شناخت، سزاوار نیست که خود را بزرگ بشمارد؛ چون سربلندی کسانی که به عظمت خدا پی