یک گام تا خدا : مباحثی پیرامون تکبر و خودخواهی صفحه 9

تغافل می کنند. اگر بپوشانی، می پوشانند.

این جهان کوه است و فعل ما ندا

از سوی ما آید نداها را صدا

خداوند در قرآن می فرماید:

فَمَن یَعمَل مِثقَالَ ذَرَّهٍ خَیراً یَرَهُ وَمَن یَعمَل مِثقَالَ ذَرَّهٍ شَرّاً یَرَهُ(1)؛ پس هر که هموزن ذرهّ ای نیکی کند، نتیجه آن را خواهد

دید. و هر که هم وزن ذرهای بدی کند، نتیجه آن را خواهد دید. اگر انسان به خود و دیگران غضب کند، خدا هم به او غضب می کند. شما غضب نکن، عصبانی نشو، خدا هیچ وقت به شما غضب نمی کند. اگر واقعا کسی خشم نکند، چه بهایی از این بالاتر که هیچ وقت از نظر خدا نمی افتد، هیچ وقت خدا به او خشم نمی کند.

سرچشمهٴ غضب

آخرین سؤالی که حواریون و یاران عیسی علیه السلام از آن حضرت کردند و در واقع بحث ما از اینجا شروع می شود، این است:

مَا بَدءُ الغَضَبِ؛ غضب از کجا شروع می شود؟

می خواهیم ریشه یابی کنیم ببینیم ریشه و اساس خشم و غضب کجاست؟ چه می شود که تعادل آدم به هم می خورد و عصبانی می شود؟ کجای این موتور ما عیب می کند که ما عصبانی می شویم و جوش می آوریم؟ حضرت عیسی علیه السلام فرمودند: