نجاه المؤمنین (در اصول دین و اخلاق) صفحه 236

و فی الحدیث: من ترک انکار المنکر بقلبه ویده لسانه فهو میت بین الاحیاء(1) ؛

کسی که ترک کند انکار منکر را به قلب و دست و لسانش، پس آن مرده ای است در ما بین زنده ها.

و فی الحدیث: أمرنا رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) أن نلقی أهل المعاصی بوجوه مکفهره(2) ؛

امر کرد ما را رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) که ملاقات نماییم اهل معصیت را به ترش رویی.

و اخبار در مذمت و نهی از آن به حد تواتر است.

(امر به معروف و نهی از منکر)

و ضد این صفات رذیله، امر به معروف و نهی از منکر است، و آن واجب است بر کافه ناس به وجوب کفایی، به شرایطی که ذکر خواهد شد؛ ان شاء الله.

و آیات و اخبار بر وجوب آن بسیار است:

قال الله: «ولتکن منکم أمه یدعون الی الخیر و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر»(3) ؛

(و باید از شما گروهی باشند که به نیکی بخوانند و به کارهای پسندیده فرمان دهند و از کارهای زشت و ناپسند باز دارند).

و فی الحدیث: ان الامر بالمعروف و النهی عن المنکر سبیل الانبیاء و منهاج الصلحاء و فریضه عظیمه بها تقام الفرایض و تأمن المذاهب

1- المقنعه، ص 809 و تهذیب الاحکام، ج 6، ص 181.
2- کافی، ج 5، ص 58، ح 10.
3- آل عمران، آیه 104.