اخلاق نظامی و انتظامی صفحه 153

سرچشمه بسیاری از منکرات و انحرافات، چهره های مرموزی هستند که با خودفروشی به ابرقدرت ها مردم را اغفال، حقایق را واژگون و برای انجام معروف، مانع تراشی می کنند. ابزار کار این افراد عبارت است از:

1- دین تراشی.
2- توجیه کارهای خلاف. این چهره های مرموز، برای اینکه منکرات طاغوت ها را معروف جلوه دهند، دست به توجیه کارهای خلاف آنان می زنند تا به این وسیله، مردم را آرام کنند؛ برای مثال، معاویه با پول دادن به "سمره بن جندب" که عنوان صحابی داشت، حدیث تراشی می کرد.
3- تضعیف. آنها با گفتن «شما حریف نمی شوید.» یا «مال و جان و آبروی شما در خطر می افتد؛ پس بهتر است که شما مشغول کار خود باشید.» و امثال اینها، مردم را از قیام به حق باز می دارند.
4- ایجاد تفرقه.

به هر حال، کسانی که بنا دارند امر به معروف و نهی از منکر کنند، باید با افشاگری، اینان را که مانع از قیام به معروف و جلوگیری از منکرات می شوند، از سر راه خود برداند.

ارشاد پنهانی

در قرآن می خوانیم:

«لاخَیرَ فی کثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ الَّا مَنْ امَرَ بِصَدَقَهٍ اوْ مَعْرُوفٍ اوْ اصْلاحٍ بَینَ الّناس»(1)؛

در بسیاری از گفتگوهای درگوشی، خیری نیست جز آن سخنان مخفی که امر به معروف و نهی از منکر و یا اصلاح بین مردم باشد.

از این آیه معلوم می شود که سزاوار است که کمک به محرومان، سفارش به کارهای نیک و آشتی دادن میان مردم محرمانه باشد؛ زیرا کاملاً روشن است که در این گونه کارهای محرمانه، آبروی مردم حفظ می شود.

1- . نساء، 114.