اخلاق نظامی و انتظامی صفحه 16

امنیت؛ هدف مشترک ادیان الهی

امنیت، ابعاد مختلفی دارد و انبیا مأموریت داشته اند تا با بیان و اجرای دستورات الهی، امنیت را در تمام ابعاد حاکم کنند و نسبت به عوامل ناامنی و زمینه های ایجاد ناامنی هشدار دهند. در واقع، با بیان عوامل امنیت بخش و برشمردن اسباب برهم زننده امنیت اعتقادی و پرهیز نمودن از آنها یا مبارزه با آنها، می توان به نوعی حافظ امنیت بود، این عوامل عبارتند از:

1. حفظ مکتب و دوری از بدعت و تحریف

از مهم ترین موارد امنیت فرد و جامعه، امنیت اعتقادی و فکری است و آن با حاکمیت ادیان الهی استقرار پیدا نموده و با خرافات ، بدعت گذاری ، دین تراشی و مکاتب و نظرات الحادی دچار تزلزل و بی ثباتی می شود. وظیفه تمام رهبران الهی نیز استقرار دین و دستورات دینی و مبارزه با خرافات و عوامل برهم زننده امنیت روانی فرد و جامعه بوده است. برای اینکه مکتب محافظت شود، همه مسلمانان باید با التقاط ها، تحریف ها، بدعت ها ، کتمان ها و تفسیر به رأی ها با کمال جدیت مبارزه و از مکتب اسلام حراست کنند.

"بدعت " یعنی چیزی را که جزو دین نیست، در دین داخل کردن. فرض کنید آبی در جوی جریان دارد. اگر کسی یک مقدار خاک در آب بریزد، خاکی که جزو آب نیست، داخل آب می شود و ماهیت آب را تغییر می دهد؛ این را بدعت می گویند. یعنی آب زلال را گل آلود کردن! بدعت در دین هم همین گونه است. اگر کسی چیزی از سلیقه شخصی اش را به نام دین در دین وارد کند، به اسم ایدئولوژی اسلامی، اقتصاد توحیدی، اخلاق اسلامی یا هر عنوانی که باشد، این دین دیگر حفظ نمی شود. پس برای حفظ دین، جلوگیری از بدعت لازم است.

"تحریف" یعنی انحراف دین؛ با توجه به مثال، چیزی در داخل آب ریخته نمی شود اما مسیر آب را عوض می کنند.

بنابراین، برای حفظ دین، جلوگیری از تحریف و بدعت ضروری است.