اخلاق نظامی و انتظامی صفحه 190

و همگی بیانگر آن است که در انجام تمام امور، هدف را فراموش نکنید و از مسیر خدا دور نشوید. قرآن کریم می فرماید: «برای خودنمائی و به انگیزه خوشگذرانی، به ماموریت نروید: «وَ لا تَکونُوا کالَّذینَ خَرَجُوا مِنْ دِیارِهِمْ بَطَراً وَ رِئاءَ النّاسِ»(1)، بلکه برای رضای خدا و دفاع از خود و برچیدن شرک و دفاع از مظلومین و تنبیه یاغی حرکت کنید.

خودکفا و مستقل

نیروی نظامی و انتظامی مسلمان، به مستشاران خارجی وابسته نیست. هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در یکی از جنگ ها، با پیشنهاد کمک یهودیان روبرو شد، فرمود: «انّا لانستعین بمشرک»(2)؛ «ما از مشرک کمک نمی گیریم.»

توجه به جهاد فرهنگی

قرآن کریم می فرماید که اگر در گرماگرم جنگ، یکی از دشمنان، از شما فرصت خواست تا اسلام را بررسی کند، به او فرصت بدهید:

«وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِکینَ اسْتَجارَک فَأَجِرْهُ حَتَّی یسْمَعَ کلامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذلِک بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یعْلَمُونَ»(3)

و هرگاه یکی از مشرکان به تو پناه آورد، پناهش ده تا کلام خدا را بشنود، سپس به مکان امنش برسان؛ زیرا اینان مردمی نادانند.

در سوره انفال نیز می خوانیم:

«لِیهْلِک مَنْ هَلَک عَنْ بَینَهٍ وَ یحْیی مَنْ حَی عَنْ بَینَهٍ»(4)

تا هر که هلاک می شود، از روی دلیلی روشن هلاک شود، و هر که زندگی می کند، از روی برهانی آشکار زندگی کند و یقیناً خدا شنوا و داناست.

1- . انفال، 47.
2- . کنزالعمال، ج4، ص358.
3- . توبه، 6.
4- . انفال، 42.