- سخن ناشر 1
- حفظ آبروی مردم 3
- راهکارهای حفظ آبرو 4
- حفظ آبروی رهبر 6
- سرمایه گذاری آبرویی 6
- خاطره 7
- انسان؛ عزیزترین موجود 8
- رعایت حقوق انسان ها 10
- اهمیت امنیت 13
- معنای امنیت 13
- ماجرای حلف الفضول 15
- تأمین امنیت اقلیت های مذهبی 19
- تلاش اولیای خدا برای حفظ امنیت مردم 19
- تأکید بر حمایت از مظلومان 21
- تأمین امنیت؛ زمینه گسترش عبادت 21
- ماجرای سمره 22
- امنیت مالی و اقتصادی 22
- توجه به امنیت حیوانات 23
- همکاری مردم با دولت در حفظ امنیت 26
- حفظ امنیت و حریم خصوصی مردم 26
- مجازات امنیت شکنان 27
- ضرورت برخورد با یاغیان امنیت شکن 27
- قاطعیت در برابر هرگونه ناامنی 30
- نا أمنی اخلاقی 36
- امنیت معنوی 39
- سوره فلق 39
- دعا برای مرزداران؛ حافظان امنیت 48
- اشاره 52
- تحقیق؛ داروی دردهای اجتماعی 57
- معیار تشخیص تجسس بجا و نابجا 58
- اشاره 60
- اطلاعات و خبررسانی و جاسوسی در اسلام 64
- مجازات جاسوسی دشمن 66
- اشاره 67
- رفتار دشمن: 73
- وظیفه مسلمانان در برابر دشمن 79
- عوامل پیروزی بر دشمن 79
- اهمیت و آثار صبر 81
- راه پیداکردن صبر 83
- نکاتی پیرامون صبر 86
- سفارش به صبر 87
- آثار صبر 88
- انواع صبر 92
- صبر در برابر نیش و نوش و تبلیغات دشمن 92
- صبر در میدان جنگ 93
- صبر در راه تحصیل علم 97
- صبر در انتظار 98
- صبر بر درد و بیماری 98
- صبر در مسائل اقتصادی 100
- صبر و پایداری بر حق 100
- صبر در مقابل تجملات و مادیات (زهد) 101
- صبر بر فقر و ناداری 102
- صبر در مسائل اخلاقی 104
- شکیبایی در مقابل حسودان 105
- صبر در خانواده 106
- صبر در برابر تطمیع ها 107
- صبر در برابر تهدیدها 108
- تحریم و محاصره اقتصادی 109
- اخراج و تبعید 109
- نمونه هایی از صبر اولیای الهی 114
- شیوه های امر به معروف و نهی از منکر 117
- اهمیت شیوه ها 117
- زمینه سازی 120
- شیوه پر کردن ایام فراغت 121
- شیوه آئینه وار 121
- شیوه تلقین 122
- شیوه استفاده از هنرهای مختلف، قصّه، سرود و شعر 123
- از خوبی ها هم بگوئید 124
- شیوه تغافل 125
- توجه به ظرفیت افراد 126
- شیوه ایجاد محبّت 127
- شیوه به در بگو تا دیوار بشنود 127
- استمداد از وجدان 128
- شیوه تحریک عواطف 129
- ابتدا لطف و محبت، بعد امر و نهی 131
- شیوه انتقاد مخفیانه 133
- شیوه وعده و وعید 133
- شیوه انتقاد موجز و مختصر 133
- شیوه های آموزشی 134
- شیوه آسان سازی 137
- شیوه نهی از منکر در قالب طنز 138
- شیوه الگوسازی 138
- شیوه بیان ثواب و عقاب 139
- شیوه تدریج 139
- شیوه تکرار 141
- مماشات 142
- حکمت، موعظه، جدال نیکو 143
- اصلاح عقائد 145
- شیوه سنّت شکنی 148
- با انجام معروف، زمینه را بر منکر تنگ کنیم 149
- علنی کردنِ خوبی ها 151
- افشاگری 152
- ارشاد پنهانی 153
- نفوذ در دستگاه ظلم 154
- حرکت جمعی 154
- عرضه کار صحیح 155
- توجه به عنصر زمان 156
- همبستگی اجتماعی 159
- شیوه غیر حضوری و مکاتبه ای 161
- شیوه سکوت و اخم کردن 162
- شیوه متارکه و اعراض 163
- ویژگی های فردی 171
- ویژگی ها ی نظامیان در نظام اسلامی 171
- خود ساخته 171
- فعّال در صحنههای اجتماعی؛ عبادی و اقتصادی 172
- شجاع و بی باک 173
- مقاوم و با توکل 175
- آمادگی همه جانبه 181
- ویژگی های نظامی 181
- انضباط و برنامه ریزی 183
- انسجام و اتحاد 184
- اطاعت از دستورات فرمانده 185
- راز داری در اسرار نظامی 187
- آموزش دیده 188
- ویژگی های عقیدتی 189
- هدف دار 189
- معتقد و مؤمن 189
- خودکفا و مستقل 190
- توجه به جهاد فرهنگی 190
- توجه به وعده های الهی 191
- تقدم عقیده بر علاقه 191
- توجه به آموزههای عقیدتی 192
- اشاره 194
- اصول مواجهه 195
- توجه به جرم نه مجرم 195
- کافی نبودن جریمه های مادی 196
- رسوایی مجرم؛ سنت خداوند 196
- ضرورت هوشیاری در برابر مجرمان 196
- جرم؛ عامل نابودی فرد و جامعه 197
- رضایت و مشارکت در جرم 197
- ضرورت کارشناسی و جرم شناسی 197
- توجه به قرائن و آثار جرم 198
- توجه به اظهارات شاکی و متهم 198
- اجازه دفاع به مجرم 198
- تفهیم جرم و مجازات 199
- اهمیت اقرار مجرم 200
- نکوهش اصرار بر جرم 201
- شدت مجازات مجرم اصلی 202
- توجه به اصل برائت 202
- ممنوعیت حمایت از مجرمان 203
- بانیان و آمران جرم 203
- قصد و نیت کار مجرمانه 203
- جریمه، 204
- اراده فرد؛ عامل اصلی جرم 204
- دقت در رفتار با مجرم 205
- حسن ظن و پرهیز از بدگمانی 207
- نظم در نظام تکوین و آفرینش 208
- نظم در نظام تشریع (قرآن کریم) 210
- نظم در نماز: 212
- نظم در روزه 213
- نظم در فرماندهی 214
- انضباط اقتصادی 220
- اقسام اطلاعات 222
- تقدیر از خدمات و زحمات تلاشگران 223
- رعایت اصول حفاطتی 223
- قاطعیت و دلگرمی 224
- عادّی و طبیعی رفتار کردن در برابر دشمن 225
- حفظ اخبار و رعایت سلسله مراتب 226
- سرعت در اطلاع رسانی 226
- دقت در نقل خبر و گزارش 227
- استفاده از تمام ظرفیت ها 227
- مراعات حقوق دیگران 228
- انتقال سریع اخبار مهم و خطر آفرین 228
- استفاده از تمام توان و نیروها 229
- عمل بر مقیاس قانون و قرآن 229
- دوری از عجب و غرور 230
- سعه صدر 230
- احترام در برخوردها 231
- دوری از نزاع و کشمکش 231
- گزینش نیروهای دلسوز 232
- اهمیت اخلاص 234
- توجّه به ارزش ها 236
- راه های کسب اخلاص 236
- توجّه به صفات خدا 237
- فکر در آفرینش 237
- توجّه به سود قطعی 238
- توجّه به ناتوانی مخلوقات 239
- عبرت از دیگران 240
- توجه به سرانجام ریاکار در آخرت 241
ممنوعیت رفتار فراقانونی
کسانی که با مجرمان درگیرند به خصوص مأموران دستگیری و حمل و نقل مجرمان، باید بر اساس قانون با مجرمان برخورد داشته باشند و از برخوردهای احساسی و فراقانونی به شدت خودداری کنند. اگر قوه قضاییه به شما گفت که «برو فلانی را دستگیر کن»، حق نداری کسی را بترسانی. اسلام می گوید که
اگر زن و مردی زناکار بودند، حق داری (اگر جرمشان ثابت شد) شلاق شان بزنی، اما حق نداری بگویی «خاک بر سرت کنم»؛ به تو چه؟! جرم کرده، تو شلاقش بزن؛ بقیه مسایل به تو ربطی ندارد!
حسن ظن و پرهیز از بدگمانی
در روایات، تأکید بسیار زیادی شده که تا آنجا که ممکن است، نسبت به دیگران حسن ظن داشته باشید و کار و رفتارشان را حمل بر صحت کنید و راه چاره و عذر و بهانه را باز بگذارید و از سوءظن به شدت نهی شده است. پیامبر اکرم 9می فرماید: «ادرؤا الحدود عن المسلمین ما استطعتم فان وجدتم للمسلم مخرجا فخلوا سبیله فان الامام لان یخطی ء فی العفو خیر من ان یخطی ء فی العقوبه»(1)؛ «تا می توانید حدّها را از سر مسلمانان بردارید و اگر برای مسلمانی راه گریزی یافتید، راهش را باز بگذارید، چرا که اگر امام در گذشت و بخشش اشتباه کند، بهتر از آن است که در مجازات و کیفر به خطا رود.» همچنین فرمودند: «ادفعوا الحدود عن عباد الله ما وجدتم له مدفعا»(2)؛ «تا زمانی که راه گریزی هست، حدود را از بندگان الهی بردارید.» و فرمودند: «ادْرَءُوا الْحُدُودَ بِالشُّبُهَاتِ»(3)؛ «حدود را با شبهات نادیده بگیرید.»
اشتباه نشود؛ مراد این نیست که در جرم مجرمان و مجازات آنان کوتاهی شود، بلکه مراد، حسن ظن داشتن و نگاه مجرمانه نداشتن به تمام کارهای خلاف است؛ و تأکید بر اینکه به دنبال تبرئه افراد باشیم نه مچ گیری و مجرم شناختن آنان.
1- . کنز العمال، ح 12971.
2- . کنز العمال، ح 12974.
3- . من لایحضره الفقیه، ج4، ص74.