درآمدی بر اخلاق پزشکی در اسلام صفحه 195

1- . بحار الانوار، ج 41، ص 162.

و مالک آن مسلمان باشد یا کافر، وجود ندارد و بطور کلی استفاده و تصرف در اموال و املاک دیگران که شرعا جایز نیست، غصب و حرام و موجب ضمان است.(1)

منابع انسانی

امروزه نظام درمانی متشکل از مجموعه عوامل انسانی است که پزشک در راس آن قرار دارد و دستیاران، پرستاران و کارکنان بخش­های درمانی او را در انجام این مسئولیت یاری و همراهی می­کنند. افزون بر آنها، دانشجویان در حال تحصیل هستند که به طور متناوب در بخش­های مختلف حضور یافته و نحوه تشخیص بیماری و شیوه­های درمان آن را به طور عملی از پزشک می­آموزند.

این مجموعه عظیم که عدد آنها در مراکز درمانی، بالغ بر ده برابر پزشکان می­شود، منابع انسانی در اختیار پزشک هستند که از مهم ترین سرمایه های نظام درمانی در هر کشوری محسوب

می­شوند. طبیعی است شرط امانت داری، برقراری روابط صحیح و سالم و استفادۀ درست و مناسب از این منبع بزرگ انسانی است.

در خصوص دانشجویان، ادب امانت داری استاد، مستلزم افزایش بهره وری علمی در آموزش و پژوهش نیز هست، زیرا هرگونه اهمال و کوتاهی در آموزش آنان، نظام درمانی کشور را در آینده دچار آسیب جدی می­کند و این کار در بینش امانت­نگری، خیانتی بزرگ به دانشجو و در نهایت به مردم محسوب می­شود.

مسئولیت درمان

نوع نگاه انسان به کار و مسئولیت، از امور مهم اخلاق حرفه­ای است. تلقی امانت­دارانه از کار و مسئولیت و انجام امور با این رویکرد، اصلی اساسی در اخلاق