نگهبانان قدرت صفحه 1

پیش گفتار

جان پیلجر (1)

دو فصل حماسی از تاریخ، نوع نگاه ما غربی ها به دنیای پیرامون را رقم زده اند. این دو فصل عبارتند از جنگ جهانی دوم و جنگ سرد. در روزهای تحریر این کلمات، دوباره ناقوس ها به صدا درآمده اند تا بریتانیایی ها «جنگ خوب» علیه هیتلر را پاس بدارند؛ جنگی که به گفتۀ ریچارد درایتون (2) دربارۀ آخرین محصولات تاریخ نگاران امپراطوری بریتانیا مانند نیال فرگوسن (3)، «حمام اخلاقی برای شستن گناهان قرن ها کشورگشایی، برده داری و استثمار» بود. شاید این حرف او اشاره ای هم به «جریان اصلی» روزنامه نگاران داشته باشد.

درایتون می نویسد: «جنگ خوب، سند شصت سال جنگ سازی [بعدی] را امضاء کرد. آن جنگ به چک سفیدامضای اخلاقی برای قدرت های بریتانیا و آمریکا تبدیل شد. ما با بر مینای توسل مستقیم و تلویحی به جنگ علیه فاشیسم، مدعی حق بمباران، ضرب وجرح، و زندانی کردن بدون محاکمه افراد شدیم. وقتی درگیر جدال با دوستان مستبدی مانند نوریگا (4)، میلوشویچ (5) یا صدام (6) می شویم، از برچسب هیتلر برای آنها استفاده می کنیم. در جنگ خوب علیه این افراد، همۀ امور و اعمال بد فراموش شدنی هستند.» (7)

در جنگ سرد، غایت «عمل بد» تهدید به استفاده از سلاح های هسته ای بود. اکنون پرونده های رسمی که از طبقه بندی خارج شده اند افشا می کنند که پروپاگاندای «ما و آنها» (8) در دوران جنگ سرد، عمدتاً یک قصۀ جعلی بود. اسناد برنامه ریزی بریتانیا در دهۀ 1960، آنچه اروپایی ها «تهدید شوروی» در اکثر نقاط دنیا قلمداد می کردند را اغراق شده و غیرواقعی (حتی برای خاورمیانه) قلمداد کرده و عملا طرد می کردند. جنگ سرد واقعی را دولت های ما، و نه علیه روس ها، بلکه علیه مردمان سیاه پوست و دورگه در فقرزده ترین نقاط دنیا پیش بردند.

1- John Pilger
2- Richard Drayton
3- Niall Fergusson
4- Noriega
5- Milosevic
6- Saddam
7- درایتون، «یک چک سفیدامضای اخلاقی»، روزنامۀ گاردین، 10 می 2005
8- Them and Us