نگهبانان قدرت صفحه 23

فصل 2: عراق: تحریم های کشتار جمعی

اشاره

این اصلاً درست نیست... صدام حسین است که کودکان غرقه در خون را می کشد، نه تحریم ها. متأسفم. (راجر آلتون (1)، دبیر آبزرور، نامۀ ارسالی برای دریچۀ رسانه، 15 مارس 2002)

دروغ بزرگ و بد بلر: دفاع اخلاقی از جنگ

در فوریۀ 2003، تونی بلر، در واکنش به بزرگ ترین تظاهرات اعتراض آمیز در تاریخ بریتانیا، گفت:

اما اعتراض اخلاقی به جنگ، یک پاسخ اخلاقی دارد: [اگر بخواهم] دفاع اخلاقی از حذف صدام [بکنم باید بگویم] ... بله، جنگ پیامدهایی دارد. اگر صدام را به زور حذف کنیم، برخی مردم خواهند مرد، و برخی از آنها بی گناه اند. و ما باید با پیامدهای اقدام هایمان، حتی پیامدهای ناخواسته، زندگی کنیم. اما «جنگ را متوقف کنید» نیز پیامدهایی دارد. دیگر راهپیمایی برای قربانیان صدام، اعتراضی برای هزاران کودکی که بی دلیل هرساله در حکومت او می میرند، عصبانیت موجهی علیه شکنجه خانه هایی که او اگر بماند همچنان وجود خواهند داشت، دیده نخواهد شد. (2)

دو سال پس از گفتن این سخنان، پیمایشی که وزارت برنامه ریزی عراق با کمک سازمان ملل متحد انجام داد دریافت که «تقریباً یک چهارم کودکان عراقی که بین 6 ماه تا 5 سال عمر دارند، از سوءتغذیه رنج می برند.» (3) اما رسانه ها به ندرت یک واقعیت را گزارش دادند: اینکه این ارقام نشان دهندۀ وخامت شدیدتر اوضاع به نسبت ارقام وحشتناک قبل از جنگ بود. گزارشی که «صندوق کودکان سازمان ملل متحد» (یونیسف) (4) در اکتبر 2004 منتشر کرد می گفت: «عراق بیش از هر کشور دیگری در دنیا، شاهد افزایش نرخ مرگ ومیر کودکان کمتر از پنج

1- Roger Alton
2- «بهای اعتقاد من»، ابزرور، 16 فوریۀ 2003
3- «وزارت برنامه ریزی عراق اولین پیمایش جامع دربارۀ شرایط زندگی در عراق را انجام می دهد»، 12 می 2005: www.reliefweb.int
4- United Nationas Children’s Fund (UNICEF)