نگهبانان قدرت صفحه 291

در سال 2002، ابزرور گزارش داد که حدود دو سوم بریتانیایی های 15 تا 35 سال، احساس افسردگی یا ناشادی را تجربه کرده اند. از زمان آغاز مطالعه، جوانانی که بالاترین استانداردهای زندگی را داشته اند، در طول «بهترین سال های زندگی شان» احساس تیره روزی داشته اند. (1)

اولیور جیمز (2) (روان شناس و نویسندۀ کتاب «بریتانیا روی مبل» (3))، در تبیین این سطح شیوع افسردگی در جامعۀ مدرن، دربارۀ افسردگان می گوید:

به آنها باورانده شد که هر چیزی ممکن است. در واقع، در بسیاری از موارد، آنها در نهایت مجبورند سخت کار کنند تا کس دیگری ثروتمند شود. و تبلیغاتی که آنها را وامی داشت باور کنند «مصرف» ریشۀ همۀ شادی هاست، نقشی اساسی در نارضایتی آنها از بدن و شخصیت شان داشته است... آنها در ارزش های فرهنگ برنده- بازنده غوطه ور شدند و تربیت شدند تا باور کنند دنبال کردنِ جایگاه و ثروت، ریشۀ کامیابی است. اما مشخص شد که این گونه نیست. (4)

تیم کاسر (5) (روان شناس) می گوید: «ظاهراً تبلیغات، مخرّب رفاه مردم است. همان طور که دولت برای شرکت هایی که مواد شیمیایی مهلک را از دودکش های خود بیرون می دهند مالیات وضع می کند، شاید باید برای تبلیغ گرانی که پیام های ماتریالیستی پخش می کنند نیز مالیات وضع کنیم.» (6)

پس یکی از دلایل اصلی سطوح فعلی ناشادی، کسالت و افسردگی، تأثیر یک سیستم فیلترینگ است که حتی تصورات بنیادی ما دربارۀ خودمان و دنیای پیرامون را نیز تحریف می کند.

منفعت شخصی روشن فکرانه: ویژگی های عجیب مهربانی

1- بن سامرسکیل، «جوان، آزاد، مجرد و کاملاً سرخورده»، ابزرور، 19 می 2002.
2- Oliver James
3- Britain on the Couch
4- نقل قول در: بن سامرسکیل، «خرید می تواند شما را افسرده کند»، ابزرور، 6 می 2001.
5- Tim Kasser
6- «بهای بالای ماتریالیسم»، انتشارات دانشگاه MIT، 2002، صفحۀ 110.