نگهبانان قدرت صفحه 96

اعدام شدند.» در سال 1996: «صدها نفر در طول سال اعدام شدند، از جمله 100 نفر از مخالفان.» در سال های 1997، 1998، 1999 و 2000 نیز همین کلمات استفاده شده اند: «صدها مورد اعدام گزارش شده است.» در سال 2001: «ده ها نفر اعدام شدند.» در اکتبر 2002: «قدری بهبود» با «آزادی هزاران زندانی و لغو برخی احکام خاص که مجازات مرگ را صادر می کردند. ژانویۀ 2003، الغاء آیین نامۀ ویژۀ داغ زدن و قطع اعضاء، که دیگر مجاز نبودند.» می توانیم حدس بزنیم که این کارها، اقدامات بدبینانۀ توسط صدام حسین در مواجهه با حملۀ قریب الوقوع بوده است.

عفو بین الملل همچنان «گزارش های تجاوز به حقوق بشر، از جمله دستگیری های بی دلیل و تداوم سیاست اخراج کردها از کرکوک به کردستان عراق، را دریافت می کند.» همچنین عفو بین الملل اطلاعاتی دربارۀ حدود 17 هزار مورد «ناپدید شدن» در طول 20 سال گذشته جمع آوری کرده است. ارقام واقعی ممکن است بسیار بیشتر باشند.

این جرایم به اندازۀ کافی هولناک هستند (صدام یک دیکتاتور قاتل بود)، اما دقت کنید تعداد افراد کشته شده در هر سال در حد صدها نفر است، نه هزاران نفر، نه صدها هزار نفر، نه میلیون ها نفر. تا آنجا که ما می دانیم، حتی یک روزنامه نگار نیز پیرامون اهمیت و معناداری یافته های لنست در قبال «دفاع اخلاقی از جنگ» (اینکه صدام حسین هزاران هزار عراقی را کشته و می کشد) بحث نکرد.

درود بر عراق دموکراتیک: یک کمدی تراژیک

پیش از آنچه «انتقال حق حاکمیت» در سال 2004 نامیده شد، رسانه ها به گونه ای خستگی ناپذیر اصرار می کردند که «ائتلاف» در 30 ژوئن «قدرت را به عراقی ها واگذار می کند» (1)، به گونه ای که «اشغال به زودی پایان می یابد.» (2) به گفتۀ اورلا گوئرین (3) (خبرنگار بی بی سی در خاورمیانه) مرگ یک سرباز بریتانیایی در بصره جنبۀ تراژیک خاصی داشت، چرا که او «آخرین سربازی بود که در زمان اشغال می مرد.» (4) مت فری (خبرنگار بی بی سی در

1- لورا ترولیان، BBC News at 16:45، شبکۀ BBC1، 23 می 2004.
2- اورلا گوئرین، BBC News at 19:00، شبکۀ BBC1، 16 ژوئن 2004.
3- Orla Guerin
4- بخش خبری BBC News at 13:00، شبکۀ BBC1، 28 ژوئن 2004.