فقه و زندگی 17: احکام و آداب مدیریت و کارمندی صفحه 13

دل خودشان این مطلب را ایمان بیاورند به آن که، ما خدمت می خواهیم به این مردم بکنیم... الآن هم اینهایی که جانشان را دستشان گرفتند و شما را حفاظت می کنند و آنهایی که در بین شهرها و در بین روستاها، حفظ می کنند شما و مردم را، همین طبقه هستند. این طبقه اند که به ما الآن منّت دارند و از اوّل منّت داشتند. همین ها بودند که هیچ توقّعی هم ندارند و هیچ وقت هم نمی آیند توقّع کنند. شما باید توجّه به این معنا بکنید که ما را اینها آورده اند و وکیل کرده اند، آورده اند و وزیر کرده اند، رئیس جمهور کرده اند؛ اینها ولی نعمت ما هستند و ما باید ولی نعمت خودمان را قدردانی کنیم و خدمت کنیم.»(1)

3. توفیق خدمتگزاری، نعمت الهی

امام حسین علیه السلام می فرماید:

إِنَّ حَوائِجَ النَّاسِ اِلَیکُمْ مِن نِعَمِ اللَّهِ عَلَیْکُمْ، فَلا اتَمُلُّوا النَّعَم؛(2)

نیازهای مردم به شما از نعمت های الهی برای شما است، پس، از این نعمت ها خسته و ملول نشوید.

امام علی علیه السلام خطاب به مالک اشتر می فرماید:

«از خدا بترس! از خدا بترس! به خاطر زیردستان کم درآمدی که هیچ چاره ای برای تأمین زندگی ندارند، چه بیچارگان و چه دردمندان و زمین گیرشدگان، زیرا این طبقه هم قناعت دارند و هم نیازمند هستند. برای رضای خدا، آنچه خدا از حقّ خود درباره آنان به تو فرمان داده بجای آور و سهمی از بیت المال را که در اختیار تو هست، برای مصرف