فقه و زندگی 17: احکام و آداب مدیریت و کارمندی صفحه 25

3. داشتن وجدان آرام

اشاره

امام صادق علیه السلام فرمودند:

«در خیررساندن به برادران خود با یکدیگر مسابقه گذارید و اهل خدمت رسانی باشید، زیرا در بهشت دری است بنام «معروف»، از آن نمی گذرد مگر کسی که در زندگی اهل خیر و نیکی باشد. پس خداوند، دو فرشته از راست و چپ بر او می گمارد تا برای او نزد پروردگارش استغفار و دعا کنند تا حاجات او برآورده شود. سپس فرمود: به خدا قسم، پیامبراکرم صلی الله وعلیه وآله از خودِ صاحبِ حاجت بیشتر خوشحال می شود، وقتی مؤمن به حاجتش برسد.» (1)

امام خمینی رحمه الله:

«وقتی با مردم خوبی کردید، محبّت کردید، خدمتگزار به مردم بودید، وقتی که بروید شب منزل، آرامش برای قلبتان هست، وجدانتان ناراحت نیست.» (2)

با توجّه به مطالب فوق این نکته روشن می شود که مدیر اگر خدمتگزار شد، با نگاهی به آنچه از عمر گذرانده است، دلی آرام دارد و نگرانی او تنها این است که ای کاش خدمت بیشتر ارائه می داد تا بیشتر رضای خدای متعال را جلب می کرد، حال اگر نقطه مقابل آن را مشاهده کرد، یعنی عدم خدمت بلکه کوتاهی و خدای ناکرده خیانت، چه حالی به او دست می دهد؟ اضطراب شدید سراسر وجود او را می گیرد که فرصت را ازدست داده و باید پاسخگو باشد. پس حکم عقل بر این است که تا فرصت باقی است مانند خدمت به فرزندان خود، به مردم خدمت کند و