- سخن ناشر 1
- توصیه های مقام معظم رهبری به مدیران 4
- اشاره 4
- پرهیز از اشرافی گری 5
- رعایت بیت المال 5
- ساده زیستی مسئولان 6
- اشاره 8
- 1. توجه به ارزش خدمتگزاری 9
- 2. اعتقاد به «ولی نعمت بودن مردم» 11
- 3. توفیق خدمتگزاری، نعمت الهی 13
- 4. مردم را از خودی دانستن و در خدمتگزاری به آنان شتاب کردن 15
- 5. مقام بالاتر، خدمتگزاری بیشتر 17
- 6. مقدم داشتن دیگران بر خود 18
- 7. خودسازی و خدمت به مردم 19
- 8. خوشرفتاری با مردم 20
- 9. بهترین موقعیت خدمتگزاری 21
- اشاره 23
- 1. رضایت خدا 23
- 2. برخورداری از پشتیبانی و قدرت مردم 24
- اشاره 25
- برخی از مصادیق خدمتگزاری 26
- اشاره 27
- 1. عدم مطابقت گفتار با عملکرد 28
- 2. تک روی در مصلحت اندیشی 28
- 3. ناامیدکردن مردم 30
- 5. عدم تحمّل و استعفا از خدمتگزاری 32
- 6. منت نهادن بر خدمت شوندگان 33
- اشاره 35
- 2. قدردانی و تشویق 36
- 3. پشتیبانی کردن از او 37
- اشاره 38
- حقوق گرفتن بدون کارکردن 40
- دریافت دو حقوق در یک ماه 40
- فوق العاده گرفتن در مرخصی 41
- اشاره 42
- جبران کم کاری 43
- دیر حاضرشدن و زودرفتن 44
- اشاره 45
- بودجه اختصاصی اداری 48
- ماشین اداره 49
- غذای اداره 51
- خانه سازمانی 51
- استفاده از آب و برق 52
- تلفن و امور دیگر 53
- انجام کار غیرموظّف در وقت اداری 55
- اقامه نماز جماعت در اداره 58
- اشاره 60
- گرفتن فوق العاده 62
- اضافه کار تشویقی 64
- اضافه کاری در وقت اداری 65
- تخلّف از قوانین و مقررات 67
- اشاره 67
- تخلّف از مقررات راهنمایی و رانندگی 69
- مشاهده تخلّف از مافوق 69
- مأمور خرید 71
- خرید و فروش اجناس قاچاق 73
3. آسیب های خدمتگزاری
اشاره
یکی از مهمترین مسائل اجتماعی در زندگی یک مسلمان، وظیفه خدمت رسانی به برادران ایمانی است که به روش های مختلف در دین مورد تأکید قرار گرفته است و هدف از آن هم بخوبی در کلام امیرمؤمنان علیه السلام بیان شده است:
اللَّهُمَّ إِنَّکَ تَعْلَمُ أنَّهُ لَمْ یَکُنِ الَّذِی کَانَ مِنَّا مُنَاقَسَهً فِی سُلْانٍ، وَ لَا الْتِمَاسَ شَیْ ءٍ مِنْ فُضُولِ الْحُطَامِ وَ لَکِنْ لِنَرِدَ الْمَعَالِمَ مِنْ دِینِکَ، وَ تُظْهِرَ الْإِصْلَاحَ فِی بِلَادِکَ فَیَأمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِکَ وَ تُقَامَ الْمُعَطَّلَهُ مِنْ حُدُودِکَ. (1)
خدایا، تو می دانی آنچه از ما صادر شد (اقدام به برقراری حکومت) به خاطر رغبت در حکومت یا به دست آوردن مال دنیا نیست، بلکه برای این است که نشانه های دین تو را بازگردانیم و اصلاح را در شهرهایت آشکار سازیم تا بندگان ستم دیده ات امنیت یابند و مقررات فراموش شده ات، اجرا شود.
1- بحارالانوار، ج34، ص110.