قرآن و تربیت اجتماعی کودک صفحه 2

درآمد

در طول تاریخ از جمله مباحث مورد توجه نوع بشر، تربیت بوده است، از انسان نخستین تا انسان های جوامع پیشرفته و متمدنِ امروزی، فکر تربیت آدمی وجود داشته، و در فرهنگ های مختلف به صورت های متفاوتی ظهور پیدا کرده اما همگی، ضرورت تربیت در اندیشه انسان ها را نشان می دهد.

انسان ها در همه ی دوران زندگی امکان تربیت برایشان فراهم هست اما نه به اندازه ی کودکی، چون جسم و روح کودک، در این دوران آمادگی کامل و همه جانبه برای پذیرش تربیت خوب و بد را داراست و هر آنچه که به او آموزش دهند، به عمق جان و ذهنش نفوذ کرده و تا پایان عمر می تواند به آن عمل کند.

تربیت دارای وجوه و ابعاد مختلفی است، که یکی از مهمترین آنها تربیت اجتماعی است چون طبیعت آدمی است که طول عمر خود به ارتباط با دیگران گرایش و نیاز دارد و شخصیت خود را با حضور و نقش آفرینی در اجتماع کامل می سازد. درک این ضرورت، نیاز به تربیت فرد برای زیستن و حضور اجتماعی را به صورت امر بدیهی آشکار می سازد.

بنابراین هدف تربیت اجتماعی این است که کودک برای زندگی در اجتماع و با دیگران آماده شود. اما این آمادگی کودک برای زندگی جمعی، تلاش والدین و مربیان را به صورت وسیع می طلبد. آنها باید به عوامل سازنده و موانع سر راه که تأثیر بسزایی در ویژگی های شخصی و شخصیتی او دارد و آنها را ایجاد یا حذف می کند توجه داشته باشند و با به کارگیری روش های درست و کاربردی به شکل دهی شخصیت اجتماعی کودک، مبادرت ورزند و سعی کنند که این تلاش های نظامند باشند.