رساله آداب و سنن اسلامی و مناهی القرآن و النبیّ صلی الله علیه وآله وسلّم صفحه 21

با دشمن خود نیز مصافحه کنید گر چه کراهت داشته باشد، چرا که خداوند عزّوجلّ بندگان خود را به این عمل امر نموده است و می فرماید:

«ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَهٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ»(1)

یعنی، « بدی را با نیکی دفع کن، ناگاه (خواهی دید) همان کس که میان تو و او دشمنی است، گویی دوستی گرم و صمیمی است!»(2)

رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: همدیگر را با سلام و مصافحه ملاقات کنید، و با استغفار از همدیگر جدا شوید.(3)

امام باقر(علیه السلام) از جابر از رسول خدا(صلی الله علیه واله وسلّم) نقل نموده که فرمود: از مکاعمه و مکامعه دوری کنید. مرحوم صدوق گوید: «مکاعمه» این است مرد، مرد دیگری را بلیسد، و «مکامعه» این است که دو نفر مرد در کنار همدیگر بخوابند و بدون ضرورت بین آنان لباسی نباشد.(4)

امام صادق(علیه السلام) می فرماید: مصافحه شما شیعیان پاداش مجاهدین در راه خدا را دارد.(5)

اسحاق بن عمّار گوید: امام صادق(علیه السلام) فرمود:

همان گونه که احدی قدر [و منزلت و عظمت] خدا را نمی داند، احدی نیز قدر و منزلت پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) را نمی داند، و همان گونه که احدی قدر و منزلت رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) را نمی داند، احدی قدر و منزلت مؤمن را نمی داند، و بسا مؤمن با برادر دینی خودم مصافحه می کند، و خداوند به آنان نظر رحمت می نماید، و گناهان آنان مانند برگ خزان می ریزد، تا از همدیگر جدا می شوند.(6)

امام باقر(علیه السلام) می فرماید:

1- - فصلت/34.
2- - بحارالأنوار، ج76/20.
3- - همان، از امالی طوسی، ج1/219.
4- - بحارالأنوار، ج76/20، معانی الأخبار، ص330.
5- - بحارالأنوار،ج76/22، ثواب الاعمال، ص167.
6- - بحارالأنوار، ج76/22، ثواب الأعمال، ص170.