رساله آداب و سنن اسلامی و مناهی القرآن و النبیّ صلی الله علیه وآله وسلّم صفحه 29

سپس فرمود: صاحب عطسه تا هفت روز از مرگ ایمن خواهد بود.

و در روایتی از حضرت صاحب الزمان(علیه السلام) نقل شده که تا سه روز از مرگ ایمن خواهد بود.

و از رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) نقل شده که فرمود: عطسه مریض دلیل عافیت و راحتی بدن اوست.(1)

و در سخن دیگری می فرماید:

صلوات بر پیامبرخدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) در جمیع اماکن [و احوال] واجب است، و هنگام عطسه وبادها و غیر آن نیز لازم است.(2)

در کتاب خرایج از نسیم خادم امام عسکری(علیه السلام) نقل شده که گوید: هنگامی که حضرت صاحب الزمان(علیه السلام) متولد شد، بر دو زانوی خود نشست و انگشت سبّابه خود را به طرف آسمان بالا برد، و عطسه نمود و فرمود: «الحمدلله ربّ العالمین و صلی الله علی محمّدٍ و عبده داخراً لله، غیر مستنکفٍ و لا مستکبر»

و سپس فرمود: ستمکاران گمان کردند که حجت خدا از بین رفته، و اگر به ما اذن سخن داده شود، شک [ها] بر طرف خواهد شد.(3)

امیرالمؤمنین(علیه السلام) می فرماید: رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: همانا یکی از شما برای عطسه برادر خود، «یرحمک الله» نمی گویید، و او در قیامت از شما شکایت می کند، و به نفع او حکم می شود.(4)

امام باقر(علیه السلام) می فرماید:

1- - بحارالأنوار، ج76/53.
2- - همان از خصال، ج2/153.
3- - مختار الخرایج، ص216، بحارالأنوار، ج76/53.
4- - بحارالأنوار، ج76/52.