رساله آداب و سنن اسلامی و مناهی القرآن و النبیّ صلی الله علیه وآله وسلّم صفحه 31

1- یکی از اعراب بدوی افسر شتر رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) را گرفت و مانع از حرکت آن حضرت شد و گفت: «یا رسول الله دُلّنی علی عملٍ أنجو به» فقال النبیّ(صلی الله علیه وآله وسلّم): «أطعم الجائع، و أروِ العشان، و امر بالمعروف، و انه عن المنکر، فإن لم تطق ذلک فکفّ لسانک، فإنه بذلک تغلب الشیطان.

و بهترین آب ها آب زمزم و فرات است، و در روایتی آمده که معصوم(علیه السلام) می فرماید: «ماء زمزم لما شرب له». یعنی آب زمزم را به هر قصدی و نیّتی بنوشید همان اثر را خواهد داشت، و مستحب است پس از نوشیدن آب زمزم این دعا را بخوانند: «اللّهمّ اجعله نوراً و شفائً من کلّ داءٍ و سُقمٍ».(1)

و مستحب است به کسی که آب نوشید گفته شود: «عافاک الله» و یا «هنیئاً مریئاً»

در کتاب «مشارق الأنوار» از ابن عباس نقل شده که گوید: روزی امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین(علیهم السلام) نزد رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) بودند و آن حضرت آب طلب کرد و نوشید. و سپس آب را به امام حسن(علیه السلام) داد و چون نوشید، رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: هنیئاً مریئاً یا أبا محمّد، و سپس آب را به امام حسین(علیه السلام) داد و چون او نوشید، رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: «هنیئاً مریئاً» و سپس آب را به حضرت زهرا(علیهاالسلام) داد، و او نوشید، و رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) سجده نمود، و چون سر مبارک را از سجده بالا نمود، برخی از همسران آن حضرت از سرّ این ماجرا سؤال نمودند، و رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمود:

هنگامی که من این آب را نوشیدم جبرئیل و ملائکه به من «هنیئاً مریئاً» گفتند، و چون امام حسن نوشید، به او نیز چنین گفتند، و چون امام حسین و فاطمه نوشیدند، جبرئیل و ملائکه به آنان «هنیئاً مریئاً» گفتند، و من نیز همانند آنان «هنیئاً مریئاً» گفتم، و چون امیرالمؤمنین(علیه السلام) نوشید، خداوند به او فرمود: «هنیئاً مریئاً یا ولییّ و حجّتی علی خلقی» پس من سجده ی شکر نمودم بر انعام خداوند نسبت به خود و اهل بیت خود.(2)