رساله آداب و سنن اسلامی و مناهی القرآن و النبیّ صلی الله علیه وآله وسلّم صفحه 40

رها کردن ریش و گرفتن شارب و موی بینی

رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: باید هر کدام از شما شارب خود را کوتاه، و موی داخل بینی را بر طرف کند، و مواظب سر و صورت خود باشد، که سبب زیبایی او خواهد شد.(1)

علی بن جعفر گوید: از برادرم موسی بن جعفر(علیهماالسلام) سؤال کردم: آیا کسی می تواند موی لحیه و صورت خود را بزند [ و بتراشد]؟ فرمود: اطراف آن را بزند مانعی ندارد، اما اصل محاسن را نباید بزند.(2)

ابی کهمش گوید: به امام صادق(علیه السلام) عرض کردم: دعایی یاد من بدهید که رزق من زیاد شود؟ فرمود: در روز جمعه شارب و ناخن های خود را کوتاه کن.(3)

و در سخن دیگری فرمود: کسی که در روز جمعه شارب خود را بزند، و ناخن های خود را کوتاه کند، از جذام و پیسی و کوری ایمن خواهد شد، و اگر ناخن ها نیاز به کوتاه کردن ندارد، روی آن ها را بساید، و بگوید: «بسم الله و علی سنّه محمّد و آل محمّد (صلی الله علیه وآله وسلّم)»و اگر چنین کند، خداوند به هر ریزه ناخن و ریزه مو پاداش آزاد کردن یک بنده از فرزندان اسماعیل را به او می دهد.(4)

رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: جبرئیل بعد از توبه آدم، نزد آدم آمد و گفت: من فرستاده ی خداوند هستم، و خداوند به تو سلام می رساند و می فرماید: «یا آدم! حیّاک و بیّاک» آدم گفت: معنای «حیّاک الله» را دانستم. «بیّاک الله» چیست؟ جبرئیل گفت: یعنی خدا تو را خندان کند. پس آدم سجده نمود و سپس سر به آسمان بلند کرد و گفت: خدایا بر جمال و زیبایی من بیفزا. و چون خداوند محاسن مشکی به او عطا نمود، آدم گفت: این ها چیست؟ خطاب شد: من با این محاسن تو و فرزندانت را تا قیامت زیبا نمودم.(5)

1- - قرب الإسناد، ص45، بحارالأنوار، ج76/109.
2- - همان.
3- - خصال، ج1/21، بحارالأنوار، ج76/110.
4- - خصال، ج2/30، بحارالأنوار، ج76/110.
5- - بحارالأنوار، ج76/110.