رساله آداب و سنن اسلامی و مناهی القرآن و النبیّ صلی الله علیه وآله وسلّم صفحه 63

زمین برای سه چیز بیش از همه به درگاه خداوند عزّوجلّ ضجّه می زند، 1- هنگامی که روی زمین خون ناحقی ریخته می شود، 2- هنگامی که کسی روی زمین زنا می کند و غسل جنابت می نماید، 3- هنگام خوابیدن قبل از طلوع خورشید.(1)

امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمود: خواب بین نماز مغرب و عشاء و خواب قبل از طلوع خورشید، سبب فقر می شود.(2)

ابوحمزه ثمالی گوید: امام سجّاد(علیه السلام) به من فرمود: ای اباحمزه هرگز قبل از طلوع خورشید، در خواب مباش، و من این کار را برای تو ناشایسته می دانم، چرا که خداوند در این ساعت ارزاق مردم را تقسیم می نماید، و به دست خود جاری می کند.(3)

امام صادق(علیه السلام) می فرماید: رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمود:

خواب اوّل روز، خلاف سنّت است، و خواب نزدیک ظهر، نعمت است، و خواب بعد از نماز عصرحماقت است، و خواب بین مغرب و عشاء سبب محرومیّت از رزق است.(4)

خواب قیلوله

خواب قیلوله خواب قبل از ظهر است، و خواب در این ساعت مستحب است و آثار و برکات خوبی دارد و کسی که به آن عادت دارد باید آن را ترک نکند و گرنه فراموشی پیدا می کند.

امام صادق(علیه السلام) از پدر خود از پدرانش نقل نموده که یک اعرابی بادیه نشین نزد رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) آمد و گفت: من مرد هوشیاری بودم و اکنون فراموش کار شده ام؟ رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) به او فرمود: نکند تو عادت به خواب قیلوله داشته ای و آن را ترک کرده ای؟ مرد اعرابی گفت:

1- - خصال، ج1/69، بحارالأنوار، ج76/184.
2- - همان.
3- - بصائرالدرجات، ص343، بحارالأنوار،ج76/185.
4- - مکارم الأخلاق، ص333، بحارالأنوار،ج76/185.