ارزش عمر و راه هزینه آن (مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان) صفحه 123

1- ارشاد القلوب: 94/1.

عدالت و علم اندوزی دارد. برای مردم، برنامه تفریح و لذت های حلال دارد. دین ما دین جامعی است که باید جامع الاطراف باشیم. ما باید هم بخندیم و هم بگرییم، به دیدن افراد - صلۀ رحم - برویم، گردش کنیم، زیارت برویم، کنار هم بنشینیم، اما همۀ این ها را درست انجام دهیم. اسلام دین جامعی است. هم باید عبادت آشکار مانند نماز جماعت داشته باشیم و هم عبادت پنهان مانند نماز شب.

اهمیت عمر، قبل از چهل سالگی

اما جملۀ سوم؛

«وَ مَن جاوَزَ أربَعِین سَنَهً وَ لَم یَغلِب خَیرُهُ شَرَّه فَلیَتَجَهَّز الَی النَّار»(1)

اگر کسی از سن چهل سال رد شود، خوبی ها و بدی هایش را در ترازو بگذارند، خوبی ها بر بدی ها برتری نیابد، خود را آمادۀ رفتن به جهنم کند.

همیشه سه مسأله را دربارۀ عمر خود در نظر داشته باشید، چون عمر از اعظم نعمت های خداست؛

این که اگر عمر در عبادت و خدمت به بندگان خدا هزینه شود، به تجارتی تبدیل شده که سود ابدی دارد. بعد این که اگر عمر دستخوش شهوات، هوای نفس و مخصوصاً رفیق بد شود - این مخصوصاً طبق بیان خدا در قرآن است، چون جاذبۀ رفیق خیلی بیشتر از شهوت، شیطان و هوای نفس است، این مطلب را تجربه نیز ثابت کرده است - به خسارت غیرقابل جبرانی تبدیل می شود. به عمری که دستخوش رفیق بد می شود اشاره ای کنم که در آیۀ بیست و هفت به بعد سورۀ فرقان است.

ارتداد، حاصل یک لحظه غفلت

«عقبه ابن ابی معیط» به محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله عرض کرد: