ارزش عمر و راه هزینه آن (مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان) صفحه 331

1- بحار الأنوار: 304/84، باب 12؛ «مَدَحَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام نَفْسَهُ بِقَوْلِهِ لَوْ کُشِفَ الْغِطَاءُ مَا ازْدَدْتُ یَقِیناً.» بحار الأنوار: 29/26، باب 1، حدیث 37؛ «أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله عَلَّمَنِی أَلْفَ، باب مِنَ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ مِمَّا کَانَ وَ مِمَّا هُوَ کَائِنٌ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَهِ کُلُّ، باب مِنْهَا یَفْتَحُ أَلْفَ، باب فَذَلِکَ أَلْفُ أَلْفِ، باب حَتَّی عَلِمْتُ عِلْمَ الْمَنَایَا وَ الْبَلَایَا وَ فَصْلَ الْخِطَابِ.»

2- مصباح المتهجد: 847؛ دعای کمیل.

3- طه (20):74؛ «نه می میرد.»

ظاهر فرق می کند. دنیای باطنِ انسان، دنیای ملکوت، عرش، جبروت و خلیفه اللهی است و غیر از بدن می باشد. بدن ابزار ظهور آن حقایق باطنیه است که اگر آن حقایق باطنیه نباشند، تمام حرکاتی که از بدن صادر می شود، بی ارزش است، و لو ظاهر خوبی داشته باشد.

منافقان در نماز جماعت پیغمبر صلی الله علیه و آله شرکت می کردند. تمام بدن آنها در نماز بود. ماه رمضان روزه می گرفتند و با پیغمبر صلی الله علیه و آله به حج می رفتند، ولی خدا در قرآن می فرماید:

«إِنَّ الْمُنافِقِینَ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النّارِ»(1)

یعنی کل این نماز جماعت های با امامت پیغمبر صلی الله علیه و آله، روزه های ماه رمضان و حج آنها همه پوچ و باطل بود.

حقایق باطن باید حرکات ظاهر را بدرقه کند، یعنی زلف کل حرکات ظاهر باید به زلف واقعیات باطن گره خورده باشد و الا وزن و ارزشی پیدا نمی کند. همۀ وزن اعمال به خاطر درون است، لذا اول مرحلۀ باطنی این تجارت را مطرح می کند.

باطن تجارت

تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ»(2)

این که باطن شما به قبول خدا، ایمان، پذیرش، تسلیم، عشق به خدا و پیغمبر صلی الله علیه و آله گره بخورد.

این ها را باید در باطن داشته باشید که دشمنان در باطن شما جا نگیرند، چون وقتی دشمن باطن را خالی از خدا ببیند، کرسی حکومتش را در آنجا برقرار می کند.

این آیۀ شریفه را دقت کنید:

«أَ فَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ»(3)