ارزش عمر و راه هزینه آن (مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان) صفحه 340

1- صف (61):8؛ «می خواهند نور خدا را با دهان هایشان خاموش کنند.»

2- نور (24):36؛ «[این نور] در خانه هایی است که خدا اذن داده [شأن و منزلت و قدر و عظمت آنها] رفعت یابند و نامش در آنها ذکر شود، همواره در آن خانه ها صبح و شام او را تسبیح می گویند.»

«یُسَبِّحُ لَهُ فِیها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ»

در جریان است؛ در عمل دارند پاک و بی عیب بودن خدا را از هر نقصی نشان می دهند.

دروغ در ذکر «لا اله الا اللّه»

رباخورِ ظالم، غاصب و دزد، روز روشن پشت ماشین نشسته و دفترش را نظام داده است که امروز به چند نفر سر بزند و از هر کدام چند تومان ربا را جمع کند.

دارد می رود، خیابان شلوغ و ترافیک است، چراغ قرمز طولانی نیز هست، ممکن است در این وضعیت ده مرتبه بگوید: «لا اله الا الله» چه وقتی چراغ سبز می شود؟ گرۀ ترافیک چرا باز نمی شود؟ او که در حال گفتن «لا اله الا الله» است.

بنابر روایتی امام صادق علیه السلام فرمودند:

«درهمٌ واحدٌ رباً اشدّ من عشرین زنیهٌ کلّها بذات محرم»(1)

خدا ربا را حرام کرده است، چون یک درهم ربا گرفتن، از بیست زنا با محرم سنگین تر است. پس این چه «لا اله الا الله» گفتنی است؟

اما وجود مبارک فاطمۀ زهرا علیها السلام «لا اله الا الله» می گوید که عمل، اخلاق، نگاه، گریه، خنده، خوراک، عبادت و حرکات او دارند می گویند: «لا اله الا الله» زبان نیز یکی از رشته های وجود اوست که دارد تسبیح می گوید.

شما فکر می کنید مدتی که ایشان بعد از رحلت پیغمبر صلی الله علیه و آله گریه می کردند، گریۀ معمولی و طبیعی بوده است؟ دل ایشان می سوخته که اشک ایشان را سرازیر می شده است. گریۀ او عبادتی بود، دنبال نماز، روزه، دفاع و جهادش. هر قطرۀ اشک او با دنیا برابری می کرده است، چون گریه اش «لله» بود، یعنی با گریه کردن خود، فقط با خدا معامله می کرد، پس گریۀ او «لا اله الا الله» بوده است، یعنی