همسران ثقلینی (کتاب الله و عترتی) صفحه 110

عفو و گذشت در خانواده

«عفو» به معنای گذشت و «صفح» به معنای ترک سرزنش و «مغفرت» به معنای از یاد بردن و به فراموشی سپردن است. این سه امر (عفو و صفح و مغفرت) سه گام در برخورد با خطاهای دیگران و از جمله همسر و فرزند است.

در قرآن، کلمات عفو و صفح و مغفرت، پشت سر هم نیامده اند، مگر در مورد زندگی خانوادگی و برخورد با همسر و فرزند؛ یعنی حتی در مواردی که آنان هم فکری ندارند و همراهی نمی کنند و باید از آنان برحذر بود، باز هم باید عفو و صفح و مغفرت را مراعات کرد.

حضرت هود یکی از پیامبران الهی بود. او همسر بدی داشت؛ اما هود برایش دعا می کرد. وقتی علت را پرسیدند، فرمود: «خداوند هیچ مؤمنی را نیافریده، مگر این که دشمنی دارد که او را آزار می دهد. دشمن من هم همین زن است. اگر دشمنم در اختیار خودم باشد، بهتر از آن است که من در اختیار دشمنم باشم.»(1)

پیام های آیه

1. لازمه ایمان واقعی، مقاومت در برابر خواسته های عاطفی و ناحق همسر و فرزند است؛ حتی اگر دشمنی آنان را به همراه داشته باشد. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْواجِکُمْ وَ أَوْلادِکُمْ عَدُوًّا لَکُمْ»

2. تنها بعضی از همسران و فرزندان، مانع تراشی می کنند، نه همه. «مِنْ أَزْواجِکُمْ»

3. باید مراقب فریب همسران و فرزندان نااهل بود. «فَاحْذَرُوهُمْ»

4. گر چه نباید تسلیم خواسته های نابه جای همسر و فرزند شد، اما باید رابطه عفو و گذشت و بخشش را مراعات کرد. «فَاحْذَرُوهُمْ وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا وَ تَغْفِرُوا»