همسران ثقلینی (کتاب الله و عترتی) صفحه 141

منزلگاه بهشت

اشاره

* وَیَا آدَمُ اسْکُنْ أَنْتَ وَزَوْجُکَ الْجَنَّهَ فَکُلَا مِنْ حَیْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَهَ فَتَکُونَا مِنَ الظَّالِمِینَ؛ ای آدم! تو و همسرت، در بهشت ساکن شوید و از هر جا که خواستید، بخورید؛ امّا به این درخت نزدیک نشوید، که از ستمکاران خواهید بود.(1)

* فَقُلْنَا یَا آدَمُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَکَ وَلِزَوْجِکَ فَلَا یُخْرِجَنَّکُمَا مِنَ الْجَنَّهِ فَتَشْقَی * إِنَّ لَکَ أَلَّا تَجُوعَ فِیهَا وَلَا تَعْرَی * وَأَنَّکَ لَا تَظْمَأُ فِیهَا وَلَا تَضْحَی * فَوَسْوَسَ إِلَیْهِ الشَّیْطَانُ قَالَ یَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلَی شَجَرَهِ الْخُلْدِ وَمُلْکٍ لَا یَبْلَی * فَأَکَلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا یَخْصِفَانِ عَلَیْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّهِ وَعَصَی آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَی؛ گفتیم: «ای آدم! این (ابلیس) دشمن تو و دشمن همسرت توست. مبادا شما را از بهشت بیرون کند، که به زحمت و رنج خواهی افتاد. تو در بهشت (در آسایشی و) گرسنه و برهنه نمی شوی. نه تشنه می گردی و نه حرارت آفتاب آزارت می دهد.» شیطان او را وسوسه کرد. گفت: «ای آدم! آیا درخت جاودانگی و سلطنت ابدی را به تو نشان بدهم؟» سرانجام هر دو از آن خوردند و برهنگی شان آشکار شد و با برگ های بهشتی، خود را پوشاندند. آدم پروردگارش را نافرمانی کرد و محروم شد.(2)

نگاه متفاوت به زندگی

شروع و سرآغاز خلقت آدم و همسرش، قرار گرفتن و آرامش یافتن در بهشت است؛ بهشتی که می توانند به هر جای آن بروند و بدون هیچ زحمتی، از انواع نعمت های آن بهره مند شوند. این نگاه نورانی قرآن، به انسان و زندگی اوست. اما در این دوران که