همسران ثقلینی (کتاب الله و عترتی) صفحه 145

نیفتد، باید از رهنمودهای قرآن و ائمه اطهار علیهم السلام در مورد اصول همسرداری و تربیت فرزند، بهره گیرند.

بیرون کردن دشمن از زندگی

اشاره

فَقُلْنَا یَا آدَمُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَکَ وَ لِزَوْجِکَ فَلَا یُخْرِجَنَّکُمَا مِنَ الْجَنَّهِ فَتَشْقَی؛ گفتیم: «ای آدم! این (ابلیس) دشمن تو و (دشمن) همسر توست. مبادا شما را از بهشت بیرون کند؛ که به زحمت و رنج خواهی افتاد.(1)

توضیح آیه

1. در این آیه شریفه، برای اشاره به دشمن، «هذا» به کار رفته است؛ یعنی دشمن، مشخص و شناخته شده است.

2. می فرماید: «عَدُوٌّ لَکَ وَ لِزَوْجِکَ؛ دشمن تو و همسرت.» شاید زن به طَبَع مرد، مورد عداوت قرار گیرد. پس بر مرد لازم است که اولا خود و ثانیا همسرش را از شر دشمنان حفظ کند. از این رو، در صورت شکست زن، اول باید مرد را سرزنش کرد. با این وصف، راه نجات زن، پیروی از شوهر است؛ البته مادامی که امر به سوء نکند.

3. ظاهرا خروج زن و شوهر از بهشت، به هم وابسته است. بالطبع بقای ایشان نیز به یکدیگر وابسته است. شاید بتوان گفت که اساسا زن و شوهر، بهشت یکدیگر هستند. از این رو، خروج از یک رابطه سالم، موجب رنج و زحمت می شود. شاید این رنج و زحمت وقتی به نهایت برسد، همان جهنم می گردد. دشمنی شیطان نیز با اصل رابطه میان زن و شوهر است. گویا خیری در ازدواج است که شیطان را بر آن می دارد که با این موضوع دشمنی کند. از این رو فرموده اند: بیشتر اهل دوزخ، مجردان هستند.