همسران ثقلینی (کتاب الله و عترتی) صفحه 22

نیاز طبیعی

طبیعت و فطرت بشری اقتضا می کند که انسان ها در کنار هم و به صورت دسته جمعی زندگی کنند. بر پایۀ همین اصل، انسان ها نسبت به دوستی و محبت و داشتن رابطه با یکدیگر، احساس نیاز می کنند. این نیاز روحی و فطری انسان ها به انس و مودت، امری بدیهی است. خداوند می فرمایند: ما این انس و مودت را در کانون ازدواج قرار دادیم و زن و شوهر را مأنوس و محبوب یکدیگر نمودیم.

در روایتی آمده است که بعد از جنگ احد، پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله به دختر جحش فرمود: «دایی ات حمزه شهید شد.» دختر گفت: «انا لله و انا الیه راجعون. من اجر این مصیبت را از خدا می خواهم.» پیامبر فرمود: «برادرت نیز شهید شد.» دختر جحش باز همان جملات سابق را تکرار کرد. وقتی پیامبر خبر شهادت همسرش را به او داد، او دست بر سر گذاشت و فریاد کشید. پیامبر فرمود: «نعم ما یعدل الزوج عند المرأه شیء؛ آری، هیچ چیزی در نزد زنان، جای همسر را نمی گیرد.»(1)

راز بقای آرامش

آرامش و امنیت روحی، همانند غذا و پوشاک و مسکن، از نیازهای اساسی انسان هاست که بعد از ازدواج، باعث استحکام زندگی و محبت میان زن و شوهر می شود. اما باید دید «راز برقراری آرامش» در چیست؟ چه باید کرد که این نعمت، جاودان بماند و در مسیر زندگی و در هنگام مشکلات، دچار ضعف و بی مایگی نشود؟

جواب این است که ازدواج نمی تواند به تنهایی، ضامن آرامش انسان ها شود؛ بلکه طبق این آیۀ شریفه، ازدواج، قرین مودت و رحمت است و ضامن بقای ازدواج نیز همین دو شرط است.