همسران ثقلینی (کتاب الله و عترتی) صفحه 23

حال سوال دیگر، این است که شرط بقای مودت و رحمت چیست؟ پاسخ این پرسش، در کلام نورانی پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله آمده است. شخصی از پیامبر سوال کرد: «چه کار کنم که محبوب دیگران شوم؟» حضرت فرمود: «دو کار انجام بده: یکی این که احسان و خوبی کن؛ و دوم این که در قبال این خوبی، توقع جبران نداشته باش.» در این صورت، طرف مقابل عاشقت می شود. البته این کار را باید تکرار کرد تا ملکۀ انسان شود و تاثیر شگرف خود را بگذارد. با این دو کار، مودت و رحمت بین زن و شوهر و اعضای خانواده، استوار و پابرجا می ماند.

لازم به ذکر است که احسان کننده و احسان شونده، هر یک وظیفه ای دارند. وظیفۀ احسان کننده این است که توقع جبران نداشته باشد و بر اساس آیۀ «لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذی»(1) نباید احسانش را با منت و آزار همراه سازد. وظیفه احسان شونده نیز این است که بر اساس آیه «إِذا حُیِّیتُمْ بِتَحِیَّهٍ فَحَیُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها»(2) احسان را به چیزی مثل آن یا بهتر از آن، جبران کند. در این صورت، معنای تقوا از جانب احسان کننده و احسان شونده، کاملا روشن می شود.

حفظ آرامش با تقوا

نعمت های الهی مادامی برای انسان باقی می ماند که انسان نسبت به آن کفر نورزد و دچار طغیان نشود. و این، جز با تقوای الهی به دست نمی آید؛ چرا که خداوند می فرماید: «در های رحمتم را نمی بندم مگر آن که خودتان آن را ببندید.» آیا کسی هست که بخواهد درهای رحمت الهی را بر خود ببندد؟ مسلما هیچ کس خواهان آن نیست؛ ولی با بی توجهی به اعمال و رفتار و انجام کارهای شر و نادرست، اسباب بسته شدن در های رحمت خداوند فراهم می شود. یکی از درهای رحمتی که خداوند به روی بندگانش