همسران ثقلینی (کتاب الله و عترتی) صفحه 24

گشوده، مقولۀ ازدواج و مودت در میان زوجین است. گاه زن و شوهر با رعایت نکردن اصول همسرداری، این در را به روی خود می بندند. البته خداوند غفار و رحیم است و اگر زوجین تلاش کنند و استغفار نمایند و تقوای الهی را در پیش گیرند، خداوند دوباره باران رحمتش را بر آنان نازل می فرماید.

به طور مثال: هر گاه بین زن و مردی اختلاف پیش آمد، تقوای الهی اقتضا می کند که هر یک از آنها به دیگری پرخاش نکند؛ الفاظ زشت به کار نبرد؛ دیگری را تحقیر نکند؛ به هنگام عصبانیت، سعی کند سکوت نماید و اگر لازم است حرفی بزند، بعد از آرام شدن اوضاع، چیزی جز حق و حقیقت نگوید. همچنین اگر در گیر و دار مشکلات، مرد خانواده دچار کم پولی شد، تقوای الهی اقتضا می کند که زن در این مسیر، همراه شوهر باشد و به عنوان حامی، به او دل گرمی بدهد و قناعت را سرلوحۀ رفتار و زندگی سازد.

داشتن چنین رفتارهایی است که می تواند ضامن و نگه دار مودت و الفت بین زن و شوهر شود. اگر خدای ناکرده، انسان از مسیر تقوای الهی بیرون رود، کم کم این محبت رنگ می بازد و روز به روز باعث دوری زن و مرد از یکدیگر و بروز اختلافات گوناگون و از بین رفتن آرامش می شود.

شرط دیگر برای بقای آرامش

ازدواج به شرطی می تواند باعث سکونت و آرامش شود که هر یک از زن و مرد، وظایفشان را آموخته باشند و در طول زندگی، به کار گیرند. در غیر این صورت، چیزی جز اضطراب و گرفتاری، عایدشان نمی شود. به طور مثال: اگر کسی رانندگی بلد نباشد و ماشین براند، جز خرابی به بار نمی آورد؛ اما اگر رانندگی بداند و قوانین راهنمایی و رانندگی را به کار گیرد، می تواند به مقصد برسد. امام صادق علیه السلام می فرماید: «الْعَامِلُ عَلَی غَیْرِ بَصِیرَهٍ کَالسَّائِرِ عَلَی غَیْرِ الطَّرِیقِ لَا یَزِیدُهُ سُرْعَهُ السَّیْرِ إِلَّا بُعدا؛ عمل کننده بدون