همسران ثقلینی (کتاب الله و عترتی) صفحه 42

اتحاد زوجین در جوهرۀ وجود

وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیهَا وَ جَعَلَ بَینَکُم مَّوَدَّهً وَ رَحْمَهً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیاتٍ لِّقَوْمٍ یتَفَکَّرُونَ؛ از نشانه های او این است که همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید. و در میان شما مودّت و رحمت قرار داد. در این، نشانه هایی است برای گروهی که تفکّر می کنند.(1)

توضیح آیه

این آیه، بخشی از آیات انفسی را که در مرحله بعد از آفرینش انسان قرار دارد، مطرح می کند و می فرماید: «از نشانه های او این است که همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنها آرامش یابید.» از آنجایی که ادامۀ این پیوند در میان همسران، نیاز به یک جاذبه و کشش قلبی و روحانی دارد، می افزاید: «خداوند در میان شما، مودّت و رحمت قرار داد.» در پایان نیز برای تأکید بیشتر می فرماید: «در این، نشانه هایی است برای گروهی که تفکّر می کنند.» از این می توان نتیجه گرفت:

1. آنهایی که ازدواج نمی کنند و به این سنت الهی پشت پا می زنند، وجود ناقصی دارند و یک مرحلۀ تکاملی را متوقف کرده اند. تکمیل دین، با ازدواج میسر می گردد و اگر کسی ازدواج نکند، دینش ناقص می باشد؛ چرا که اولا با پشت کردن به این نعمت، کفران نعمت کرده است؛ و در ثانی، تجرد باعث باز شدن بسیاری از درهای گناه و بسته شدن رحمت الهی می شود.