همسران ثقلینی (کتاب الله و عترتی) صفحه 44

همدلی

امام زمان علیه السلام در توقیعی به شیخ مفید رحمه الله فرمود: «اگر شیعیان، تقوای الهی را رعایت می کردند و قلوبشان با هم یکی بود، از دیدار ما محروم نمی شدند.»(1)

این حدیث شریف، دلالت بر این دارد که یکی نبودن قلوب مومنین، از علل اصلی در محرومیت ما از دیدار امام زمان علیه السلام است. یکی کردن قلوب می تواند یکی از وظایف ما برای تحقق امر فرج باشد. وقتی چنین شرطی بتواند در امر غیبت، فرج حاصل کند، به طریق اولی می تواند در زندگی و مشکلات ما، فرج ایجاد کند و ما را از ورطه های صعب العبور زندگی بگذراند.

کسی که بتواند آن قدر با مومنین رافت و مهربانی داشته باشد و قلب خود را با آنها یکی کند که گویا آنها را از خود بداند و هیچ جدایی بین خود و آنها نبیند، فرج و گشایش خصوصی برایش حاصل می شود؛ یعنی همان برکاتی که بعد از ظهور امام زمان عج الله تعالی فرجه، برای عموم مردم ایجاد می شود، هم اکنون برای او ایجاد می شود.

نکتۀ دیگر این که انسان با ازدواج، به تقوای الهی دست می یابد. و رعایت تقوا و داشتن رأفت و مهربانی با مومنان، می تواند به انسان یاری رساند که به محضر امام زمانش شرف یاب شود. زهی سعادت!

قانون مواسات

مواسات، به معنای برادری، هماهنگی، به فکر هم بودن و کمک کردن به یکدیگر است و نسبت به سایر احکام، مورد تأکید بیشتری قرار گرفته است. در آیات متعدّد قرآن و در بسیاری از روایات، سفارش شده است که همه باید به یکدیگر کمک کنند و به فکر هم باشند. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله می فرماید: «مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ