همسران ثقلینی (کتاب الله و عترتی) صفحه 53

نشود مگر با اجازه شوهر. اگر بدون اجازه خارج شود، تا زمانی که به خانه بازگردد، فرشتگان آسمان و فرشتگان زمین و فرشتگان غضب و فرشتگان رحمت، او را لعن می کنند.»(1)

در راویت آمده است که مردی از انصار به سفر رفت و به همسرش تأکید کرد که تا من برنگشته ام، از خانه بیرون نرو. در ایام سفر او، پدر آن زن بیمار شد. زن فردی را نزد رسول خدا فرستاد و اجازه عیادت خواست. پیامبر فرمود: «از شوهرت اطاعت کن و در خانه بنشین.» پس از مدتی، حال بیمار بدتر شد. باز هم پیام داد و همان جواب را شنید. پدر از دنیا رفت. زن قاصدی نزد پیامبر فرستاد که «برای نماز بر جنازۀ پدر بروم.» حضرت همان جواب را داد. پدر را به خاک سپردند و زن همچنان در خانه ماند. پیامبر به او پیام داد: «خداوند به پاس این فرمان برداری از شوهر، تو و پدرت را آمرزید.»(2)

امیرالمؤمنین علیه السلام به مردی سفارش کرد: «زن را از دیدن اجانب حفظ کن. محجوب بودن زن، عفتش را بیشتر حفظ می کند. بیرون رفتن و قرار گرفتن زن در منظر عموم، فسادش بیشتر از آن نیست که افراد غیر قابل اعتماد را به خانه ببری. اگر توانستی کاری کنی که جز تو را نشناسد، این کار را انجام بده.»(3)

4. پرهیز از آزار شوهر

رسول اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در این زمینه، سخنان عجیبی فرمود: «یا معشر النساء تصدقن و لو من حلیکن و لو بتمره و لو بشق تمره فإن أکثرکن حطب جهنم. إنکن تکثرن اللعن و تکفرن العشره؛ ای زنان! در راه خدا صدقه دهید، اگر چه از زیور و زینت خودتان باشد و هر چند یک دانه خرما باشد. بیشتر شما هیزم جهنم هستید؛ چون لعن می کنید و نسبت به خدمات شوهر سپاس گزار نیستید.» زنی عرضه داشت: «مگر ما نیستیم که

1- . کافی، ج 5، ص 507
2- . وسائل الشیعه، ج 14، ص 125
3- . نهج البلاغه، نامه 31