همسران ثقلینی (کتاب الله و عترتی) صفحه 79

زن و مرد، ریشه ها و زمینه های اساسی می خواهد و مهریه فقط برای تقویت آن است، نه ایجاد آن. زیاد گرفتن مهریه موجب محبت نمی شود؛ بلکه زیاده روی در مقدار آن، موجبات دشمنی را بین زن و مرد فراهم می کند. از این رو فرموده اند بهترین زن، زنی است که مهریۀ کمتری داشته باشد.

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله می فرماید: «أَفْضَلُ نِسَاءِ أُمَّتِی أَصْبَحُهُنَ وَجْهاً وَ أَقَلُّهُنَ مَهْراً؛ بهترین زنان امت من، زیباروترین و کم مهرترین آن هاست.»(1)

همچنین می فرماید: «أَنَّ مِنْ بَرَکهِ الْمَرْأَهِ قِلَّهَ مَهْرِهَا وَ مِنْ شُؤْمِهَا کثْرَهَ مَهْرِهَا؛ از برکت زن، کمی مهریه اوست، و از شومی و بد شگونی او، زیادی مهریه اوست».(2)

مهریه در اسلام و جاهلیت

با توجه به این که در عصر جاهلیت، ارزشی برای زن قائل نبودند، غالبا مهریه را که حق مسلم زن بود، در اختیار اولیای او قرار می دادند و آن را ملک مسلم ولی می دانستند. و گاه مهر یک زن را ازدواج زنی دیگر قرار می دادند؛ به این گونه که مثلا برادر، خواهر خود را به ازدواج فردی دیگر در می آورد تا او هم در مقابل، خواهر خود را به ازدواج وی درآورد؛ و مهر این دو زن، همین بود.

اسلام بر تمام این رسوم ظالمانه، خط بطلان کشید و مهریه را به عنوان یک حق مسلم، به خود زن اختصاص داد. قرآن نیز بارها مردان را به رعایت کامل این حق، توصیه کرده و تاکید می کند: «وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَهً»؛ مهریه زنان را به طور کامل و همانند یک بدهی بپردازید؛ یعنی همان طور که در پرداخت دیگر بدهی ها، مراقب هستید که چیزی از آن کم نشود، در مورد پرداخت مهریه نیز باید همان حال را داشته باشید.