همسران ثقلینی (کتاب الله و عترتی) صفحه 84

1. فرمود: «برای این که زن نباید بیشتر از مهرالسنه تعیین کند و از مهریه زنان پیامبر تجاوز نماید؛ اما در صورت دوم، چون خود زن راضی به حکم مرد شده و به مرد اختیار داده است، پس باید به مهری که مرد تعیین می کند، راضی شود، چه کم باشد و چه زیاد.»

2. امام صادق علیه السلام فرمود: «انّما صار الصداق علی الرجل دون المرأه وان کان فعلهما واحداً، فانّ الرجل إذا قضی حاجته منها قام عنها ولم ینتظر فراغها فصار الصداق علیه دونها لذلک؛ پرداخت مهریه به عهدۀ مرد است، نه زن؛ اگر چه کار هر دو یکی است. مرد وقتی احتیاجش از زن برطرف می گردد، بلند می شود و منتظر نمی ماند تا زن هم فارغ شود. از این رو دادن مهریه بر عهده مرد است، نه زن.»(1)

تعلق مهریه به خود زن

امام خمینی قدس سره در باره این که مهریه به خود زن تعلق می گیرد و پدر او نسبت به مهریّه هیچ حقی ندارد، چنین می فرماید: «شخصی که می خواهد زنی را عقد کند، اگر پدر زن را نیز در مهر شریک زن کند و چیزی را معیّن نماید، برای آن زن به عنوان مهر، صحیح است و آنچه برای پدر معین شده، ساقط است و پدر مستحق چیزی از آن نیست.»(2)

ایشان در عدم تعلّق شیر بهاء به والدین نوشته اند: «شیر بهاء - چیزی که پدر و مادر و برخی بستگان عروس از داماد می گیرند - عنوان مهر ندارد و جزء آن نیست. در صورتی که داماد، طیب خاطر ندارد و به خاطر ازدواج با دختر می دهد و خود دختر به مهریّه اش راضی است، گرفتن و خوردن آن حرام است. برای داماد جائز است آنچه را که داده، پس بگیرد. حتی اگر تلف شده باشد، می تواند عوض آن را مطالبه نماید.»(3)

1- . علل الشرایع، ج 2، ص 513
2- . ترجمه تحریر الوسیله، ج 3، ص 533
3- . ترجمه تحریر الوسیله، ج 3، ص 533