همسران ثقلینی (کتاب الله و عترتی) صفحه 94

همچون ولایت، حکومت، تسلط، سیطره، احاطه و چیرگی نیز می باشد که از عبارت «بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ» به دست می آید.

مسئولیت مرد در قبال همسر

این آیۀ کریمه، مرد را سرپرست و محافظ زن می خواند. این ریاست و سرپرستی، به دلیل ویژگی های خاص جسمانی و عقلانی که در مرد وجود دارد، به او سپرده شده است؛ و البته مسئولیت هایی هم دارد. پیامبر گرامی اسلام صلی لله علیه و آله می فرماید: «الرَّجلُ راعٍ علی اهلِ بیتِهِ وَ کُلُ راعٍ مسئولٌ عَن رعیتِه؛ مرد، سرپرست خانوادۀ خویش است و هر سرپرستی، مسئول زیردستان خود می باشد.»(1)

همچنین می فرماید: «مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ یُضَیِّعُ مَنْ یَعُول؛ از رحمت خدا به دور است کسی که خانوادۀ تحت سرپرستی خود را تباه کند.»(2) امام صادق علیه السلام، از این مدیریت و سرپرستی، به عنوان ارزش یاد می کند و می فرماید: «مِنْ سَعَادَهِ الرَّجُلِ أَنْ یَکُونَ الْقَیِّمَ عَلی عِیَالِه؛ قوامیت مرد بر خانواده، نشانۀ سعادت اوست.»(3)

بنا بر این روایات، مرد سرپرست همسر و خانواده است و باید از تباه شدن زیردستان جلوگیری کند و باعث رشد آنان گردد. اگر مشکلی هم در خانواده به وجود آید، مسئولیتش با مرد است و زن باید این مدیریت را قبول کند.

نهی از مدیریت زن بر خانواده

* امام علی علیه السلام می فرماید: «کُلُّ امْرِئٍ تُدَبِّرُهُ امْرَأَتُهُ فَهُوَ مَلْعُونٌ؛ مردی که تدبیر امورش به دست زنش باشد، از رحمت الهی به دور است.»(4)

1- . مستدرک، ج 2، ص 550
2- . مستدرک، ج 2، ص 43
3- . وسائل، ج 15، ص 251
4- . مکارم الاخلاق، ص 231