- مقدمه 1
- اشاره 3
- معنای فسق و فاسق 5
- آثار شوم فسق از نظر قرآن 8
- الف - اطلاق کفر بر انسان فاسق 8
- اشاره 8
- هوا و هوس 12
- قرآن، سراسر تنبه و توجه است 13
- معنای هدایت در آیه «هدی للمتقین» 14
- ب - شقاوت و عدم رستگاری 16
- اشاره 17
- اشاره 18
- اشاره 19
- اقسام قساوت 19
- الف - ناخشنودی از عبادت 19
- ج - بی تفاوتی در برابر گناه 23
- ه- غفلت 29
- اشاره 31
- اشاره 32
- آفرینش دوگانه آدمی 33
- الف - بعد ملکوتی 33
- ب - بعد حیوانی 34
- دیوانگی حاکم بر جهان امروز 36
- فساد دل، یکی از مهمترین آثار گناه 38
- گناه روی گناه و برداشته شدن عنایت خدا 39
- گناهکار و خصلتهای چهارگانه 40
- افسردگی چیره بر دنیای غرب 43
- نمازگزار و عدم احساس پوچی 43
- اشاره 45
- گونه های عمل 46
- 1. تجسم عینی عمل، سازگار و هماهنگ با گناه 46
- اشاره 46
- 2. تجشم عمل به صورت دوست و دشمن 47
- ٣. کیفر عمل 48
- تأثیر گناه بر خویش و خویشان 48
- و احساس پوچی در زندگانی مجلل 51
- شده است. بعضی اوقات انسان در زندگی افسرده است، غم و غصه و نگرانی دارد. اما بدتر از اینها این است که انسان زندگی را پوچ بداند؛ اصلا دنیا را پوچ حساب کند. به آنجا برسد که بگوید: برای چه آمدم؟ برای چه می روم؟ و بالاخره این زندگی به چه درد می خورد؟ 52
- زندگانی پاک و باصفا 55
- حکایت محمود غزنوی و ایاز 56
- اشاره 59
- گفتار پنجم 59
- اشاره 60
- سیر و سلوک 60
- توبه، اولین ابزار سیر الی الله 61
- گناه، مانع سیر و سلوک 62
- ارکان توبه 64
- توبه موجب لعان است یا محو گناه؟ 65
- توجه، دومین ابزار سیر الی الله 68
- قانون مراقبه 70
- انسان روحی، از عالم ملکوت و جسمی از عالم ناسوت دارد. او از نظر بعد ملکوتی، بالاتر از 72
- تخلیه، مقدمه توبه 75
- اشاره 76
- گفتار ششم 76
- اشاره 77
- توبه 77
- ب - توجه 78
- شرایط توبه 78
- الف - رفع مانع 78
- ج - رفع صفات رذیله 79
- د- راهنما 82
- ه_-توسل 84
- اشاره 84
- خدمات شیخ طوسی 87
- ز- تمسک به قرآن 88
- ح - براق 89
- اشاره 92
- خلوص 93
- اخلاص در توصلیات 94
- وعده خداوند درباره مخلص 94
- رسیدن به مقام مخلص دشوار است 96
- تقوا میسر نیست مگر به خلوص 97
- اقسام خلوص 99
- اقسام توحید 99
- اثر خلوص در زندگی دنیایی 103
- مقام مخلص 104
- اشاره 106
- اشاره 107
- انگیزه های انسان در انجام کارها 108
- اشاره 109
- منزل اول: دنیا 109
- اشاره 109
- منازل هفتگانه 109
- هدف از آفرینش انسان 111
- منزل دوم و سوم: خوف و رجاء 113
- اشاره 113
- نظریه شهید اول و سید بن طاووس 114
- هبوط حضرت آدم ع 116
- اشاره 116
- اشاره 118
- منزل پنجم: شکر 118
- ترک گناه، راهی برای شکر 120
- منازل در کارهای بزرگان و معصومان 121
- منزل هفتم: خدا 121
- اشاره 121
- منزل ششم: محبت 121
- اشاره 124
- اشاره 125
- سر درخشندگی بعضی آثار 125
- قصه اصحاب کهف و رقیم 127
- حکایتی آموزنده 131
- خلوص در گفته های علامه طباطبایی 134
- شیطان در کمین مخلصین 137
- اشاره 140
- اشاره 141
- اشاره 142
- منزل اول: دنیا 142
- به دست آوردن منازل هفتگانه خلوص 142
- منزل دوم و سوم: خوف و رجاء 143
- اشاره 144
- مقدمات حضور قلب 145
- منزل پنجم: شکر 147
- اشاره 150
- منزل ششم: محبت 150
- منزل هفتم: خدا 151
ریخته می شود و با خدمت کردن به خلق خدا، محبتش در دلها ریخته میشود و در میان مردم وجیه می شود. یا برای این که از نظر دنیایش در مضیقه نباشد، از نظر دنیایش در سعه باشد، به زیارت حضرت رضا میرود و زیارت می خواند. بعد از زیارت هم برای دنیایش دعامیکند. عمل این فرد صحیح است، اما محرک او دنیا بوده است. زیارت رفته و در زیارتش آلودگی نبوده است. فقط برای اظهار ارادت به مقام ولایت، فقط برای خدا و افرادی که وابسته به خدا هستند بوده و در آنجا اشکالی نبوده است، اما زیارت رفته برای این که در سعه واقع بشود. دنیای آبادی پیدا کند. زبان گویایی پیدا کند. این قسم عبادات، پست ترین عبادات است. یعنی همین مقدار که محرک، پست است، عبادت هم به همان اندازه پست می شود. به همان اندازه که پروردگار عالم می فرماید این دنیای به معنای عام به اندازه بال مگسی پیش من ارزش ندارد، عبادت هم همان رنگ را میگیرد. این عبادت صحیح است و ممکن است پروردگار عالم همان دنیا را هم به او عنایت کند. پروردگار عالم به آن عبادت ثواب هم میدهد. ممکن است همان عبادت موجب بهشتش هم بشود، اما چون محرک دنیای به معنای عام بوده است، ارزش این عبادت به مقدار همان دنیاست. به مقدار آن دنیایی است که امیرالمؤمنین در نهج البلاغه می فرماید: «این دنیای شما پیش من مثل یک استخوان خوک دست یک آدم خورهای است، مگر این که این دنیا سبب بشود برای خدا حقی را اثبات کنم یا باطلی را از بین ببرم.»(1)
حضرت امام رضوان الله تعالی علیه در کتاب اسرار الصلوه، وقتی که در این گونه حرفها منغمر می شوند، می فرمایند: «اف باد بر آن کسی که توفیق نماز شب پیدا کند، بلند شود برای نماز و در آن وقت پروردگار عالم را قسم بدهد به «اسماء حسنی»؛ یعنی توسل به اهل بیت کند، اما داعی او، محرک او دنیا باشد؛ اف بر این»
این حرفها برای ما سنگین است. اینطور چیزها، این طور گفتارها، این طور افکار
1- قال : والله لدنیاکم هذه أهون فی عینی من عزاق خنزیر؛ یعنی به خدا قسم دنیای شما، این دنیایی که در آن زیست میکنید در چشم من از رگ درون شکم خوک که در دست فردی مبتلا به جذام باشد، خوارتر و پست تر است. (نهج البلاغه، حکمت 236)