- مقدمه 1
- اشاره 3
- معنای فسق و فاسق 5
- آثار شوم فسق از نظر قرآن 8
- الف - اطلاق کفر بر انسان فاسق 8
- اشاره 8
- هوا و هوس 12
- قرآن، سراسر تنبه و توجه است 13
- معنای هدایت در آیه «هدی للمتقین» 14
- ب - شقاوت و عدم رستگاری 16
- اشاره 17
- اشاره 18
- اشاره 19
- الف - ناخشنودی از عبادت 19
- اقسام قساوت 19
- ج - بی تفاوتی در برابر گناه 23
- ه- غفلت 29
- اشاره 31
- اشاره 32
- آفرینش دوگانه آدمی 33
- الف - بعد ملکوتی 33
- ب - بعد حیوانی 34
- دیوانگی حاکم بر جهان امروز 36
- فساد دل، یکی از مهمترین آثار گناه 38
- گناه روی گناه و برداشته شدن عنایت خدا 39
- گناهکار و خصلتهای چهارگانه 40
- افسردگی چیره بر دنیای غرب 43
- نمازگزار و عدم احساس پوچی 43
- اشاره 45
- اشاره 46
- 1. تجسم عینی عمل، سازگار و هماهنگ با گناه 46
- گونه های عمل 46
- 2. تجشم عمل به صورت دوست و دشمن 47
- ٣. کیفر عمل 48
- تأثیر گناه بر خویش و خویشان 48
- و احساس پوچی در زندگانی مجلل 51
- شده است. بعضی اوقات انسان در زندگی افسرده است، غم و غصه و نگرانی دارد. اما بدتر از اینها این است که انسان زندگی را پوچ بداند؛ اصلا دنیا را پوچ حساب کند. به آنجا برسد که بگوید: برای چه آمدم؟ برای چه می روم؟ و بالاخره این زندگی به چه درد می خورد؟ 52
- زندگانی پاک و باصفا 55
- حکایت محمود غزنوی و ایاز 56
- اشاره 59
- گفتار پنجم 59
- سیر و سلوک 60
- اشاره 60
- توبه، اولین ابزار سیر الی الله 61
- گناه، مانع سیر و سلوک 62
- ارکان توبه 64
- توبه موجب لعان است یا محو گناه؟ 65
- توجه، دومین ابزار سیر الی الله 68
- قانون مراقبه 70
- انسان روحی، از عالم ملکوت و جسمی از عالم ناسوت دارد. او از نظر بعد ملکوتی، بالاتر از 72
- تخلیه، مقدمه توبه 75
- اشاره 76
- گفتار ششم 76
- اشاره 77
- توبه 77
- ب - توجه 78
- شرایط توبه 78
- الف - رفع مانع 78
- ج - رفع صفات رذیله 79
- د- راهنما 82
- ه_-توسل 84
- اشاره 84
- خدمات شیخ طوسی 87
- ز- تمسک به قرآن 88
- ح - براق 89
- اشاره 92
- خلوص 93
- وعده خداوند درباره مخلص 94
- اخلاص در توصلیات 94
- رسیدن به مقام مخلص دشوار است 96
- تقوا میسر نیست مگر به خلوص 97
- اقسام توحید 99
- اقسام خلوص 99
- اثر خلوص در زندگی دنیایی 103
- مقام مخلص 104
- اشاره 106
- اشاره 107
- انگیزه های انسان در انجام کارها 108
- اشاره 109
- منزل اول: دنیا 109
- منازل هفتگانه 109
- اشاره 109
- هدف از آفرینش انسان 111
- منزل دوم و سوم: خوف و رجاء 113
- اشاره 113
- نظریه شهید اول و سید بن طاووس 114
- هبوط حضرت آدم ع 116
- اشاره 116
- اشاره 118
- منزل پنجم: شکر 118
- ترک گناه، راهی برای شکر 120
- منازل در کارهای بزرگان و معصومان 121
- منزل ششم: محبت 121
- منزل هفتم: خدا 121
- اشاره 121
- اشاره 124
- سر درخشندگی بعضی آثار 125
- اشاره 125
- قصه اصحاب کهف و رقیم 127
- حکایتی آموزنده 131
- خلوص در گفته های علامه طباطبایی 134
- شیطان در کمین مخلصین 137
- اشاره 140
- اشاره 141
- اشاره 142
- منزل اول: دنیا 142
- به دست آوردن منازل هفتگانه خلوص 142
- منزل دوم و سوم: خوف و رجاء 143
- اشاره 144
- مقدمات حضور قلب 145
- منزل پنجم: شکر 147
- اشاره 150
- منزل ششم: محبت 150
- منزل هفتم: خدا 151
برای ما سنگین است. اما آن که به شما عزیزان می گویم، این است که بدانید یک افرادی را داریم که نظر به این گونه چیزها ندارند، محرکشان این گونه چیزها نیست، بلکه واقعا در دل شب وقتی نماز شب می خوانند، اگر دنیا به ذهنش آمد، همان را خذلان برای شبش میداند. این جمله ای که راجع به آسیه - زن فرعون - در قرآن نقل شده است را فراموش نکنیم. قرآن شریف درباره آسیه می فرماید که زیر شکنجه چنین می گفت: «رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتًا فِی الْجَنَّهِ وَنَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ»(1)؛ یعنی خدایا دنیا نمیخواهم، بهشت منهای تو هم نمیخواهم، این را میخواهم که پیش تو باشم. اگر در دنیایم، پیش تو باشم و اگر هم در بهشتم، پیش تو باشم.
این مقدم کردن «عندک» بر «فی الجنه»، مقدم کردن «فی الجنه» بر «بیتأه، همه اینها معنی دارد.(2) معنایش این است که آسیه در آن وقتی که شکنجه میشد و این، بالاترین جهاد برای این زن است، می گوید که من به دنیا پشت پا زدم برای خدا. دنیای من خیلی آباد بود، پشت سرش گذاشتم، فقط برای خدا. من آنم که بهشت را با آن همه مقامش هم در نظر ندارم، چه رسد به دنیا. اگر «عندک باشد، می خواهم، اما بهشت منهای «عندک» را هم نمی خواهم.
هدف از آفرینش انسان
این جملات در قرآن شریف، در کلمات اهل بیت و در کلمات بزرگان زیاد آمده است. برای ما سنگین است، اما همین مقدار باید بدانیم که راه دور و درازی در پیش داریم. همین مقدار بدانیم که این انسان برای این دنیا خلق نشده، این انسان برای بهشت خلق نشده، این انسان حتی برای بهشت عدن و رضوان الله هم خلق نشده است، بلکه «و اصطنعتک لنفسی»(3)؛ موسی! تو را خلق کردم برای خودم، نه برای بهشت.
1- پروردگارا خانه ای برای من در نزد خودت در بهشت بساز و مرا از فرعون و کار او نجات ده و مرا از گروه ستمکاران رهایی بخش. (تحریم/ 11)
2- خداوند متعال کلمه معندک را که ظرف است، به سبب اهمیت و عظمت آن، بر کلمه های «بیتأ، و «جنتی، مقدم ساخت.
3- محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج13، ص70.