در ساحل سپیده اخلاص صفحه 112

همت بلند داشته باش، همت توسعه، وجاهت و تمکن این دنیا نباشد. همت تو بهشت نباشد، همت تو این باشد که در همین دنیا به تو خطاب شود: «یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ ارْجِعِی إِلَی رَبِّکِ»؛ نمیگوید «ازجعی إلی جئتک»، «ارْجِعِی إِلَی رَبِّکِ رَاضِیَهً مَرْضِیَّهً فَادْخُلِی فِی عِبَادِی وَادْخُلِی جَنَّتِی»(1) ، این «جئتی» و «عبادی» یعنی چه؟(2) یعنی تو باید برسی به آنجا که پیش امام حسین(علیه السلام)باشی؛ یعنی عندالله: «إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ»(3)؛ «وَمَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ ۚ وَحَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا».(4)

اینها چیزی نیست که علمای علم اخلاق یا اهل دل گفته باشند، اینها چیزی نیست که در کتابهای عرفانی آمده باشد. حداقل روزی ده مرتبه به ما می گویند بگو: «إهدنا الصراط المستقیم صراط الذین أنعمت علیهم»؛ یعنی خدایا من در راهی باشم که پایانش پیغمبر باشد و برای گفتارم، کردارم، اعمالم و افکارم انگیزه ای جز تو نباشد. اگر انسان در همین کلمات به اصطلاح معمولی توجه کند، معانی عمیقی میفهمد. همین جمله راهدنا الصراط المستقیم» به همه ما می گوید که یک مسلمان نباید محرکش دنیا باشد؛ لذا خیال نکنید که این جمله حضرت امام اغراق است. واقعا آن کسی که با خدا سروکار داشته باشد، می تواند بگوید: اف باد بر آن کسی که در دل شب به فکر دنیا باشد.

ما در مفاتیح محدث قمی - این کارخانه آدم سازی - نمازهای حاجت زیاد داریم. دعاء عبادت و روایات زیادی برای افراد گرفتار داریم. اگر کسی گرفتار باشد، چه ذکری بگوید.

1- تو ای روح آرام یافتها به سوی پروردگارت بازگرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم آواز تو خشنود است. پس در سلک بندگانم در آی و در بهشتم وارد شو. (فجر/ 27-30)
2- اضافه کلمه «جئت» و «عباد» به «یاء» متکلم، اضافه تشریفیه است. علامه طباطبایی می نویسد: منظور از این که کلمه جنت» را به ضمیر تکلم اضافه کرد و فرمود: داخل در بهشت من شو، این بوده که او را به تشریف خاصی مشرف کند و . در کلام خدای تعالی هیچ جا غیر از این آیه، «جنت» را به خود نسبت نداده است.
3- یقینأ پرهیزگاران در باغها و نهرهای بهشتی جای دارند، در جایگاه صدق، نزد خداوند مالک مقتدر. (قمر/ 54-55)
4- و کسی که خدا و پیامبر را اطاعت کند، همنشین کسانی خواهد بود که خدا نعمت خود را بر آنان تمام کرده؛ از پیامبران و صدیقان و شهدا و صالحان؛ و آنها رفیقهای خوبی هستند. (نساء/ 69)