در ساحل سپیده اخلاص صفحه 115

است: «لِمِثْلِ هَذَا فَلْیَعْمَلِ الْعَامِلُونَ».(1)

قرآن میگوید: مردم برای بهشت و مقامهای آن است که نماز می خوانند، نماز شب میخوانند، به خلق خدا خدمت می کنند، خمس میدهند، زکات میدهند، جبهه میروند: «فلمثل هذا فلیعمل العامون» و عمل، صحیح است. شهید اول و سید بن طاووس - این دو معلم اخلاق که از نظر علم و عمل مقام بالایی دارند - زنده نیستند که از آنها بپرسیم و از آنها یاد بگیریم که چه فرمودند، ولی آنچه به شما عزیزان میخواهم بگویم، این است که مثل شهید پیدا می شود، مثل سید بن طاووس هستند افرادی که میگویند اگر نماز بخوانی و برای این باشد که به جهنم نروی، اگر نماز بخوانی و برای این باشد که به بهشت بروی، این نماز اشکال دارد.

می خواهم به شما بگویم که امیرالمؤمنین(علیه السلام)امام سجاد(علیه السلام)و سایر ائمه (علیهم السلام) می فرمایند: «ماعبدتک خوفا من نارک ولا طمعا فی جنتک بل وجدتک أهلا للنادی فعبدتک»؛ خدایا! بهشتت، جهنمت، آن خوفی که از جهتمت دارم و آن رجائی که به بهشتت دارم، اینها محرک من نیست، اینها داعیه من نیست. محرک من در نماز، در خدمت به خلق خدا، در افکار، در گفتار و در کردارم فقط تویی.

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار

چه کنم چیز دگر یاد نداد استادم

این حرفهای من و شعر خواندن آسان است. واقعا این شاعر، به این مقام رسیده باشد یا نه، نمیدانم، اما میدانم که امیرالمؤمنین درست گفته. میدانم که امیرالمؤمنین به آن مقام رسیده است و به من و شما سرمشق داده است که این انسان برای این چیزها خلق شده است.

امیرالمؤمنین(علیه السلام)می گوید: بهشت هم عالم کثرت است. شهید اول و مرحوم سید بن طاووس هم میگویند که بهشت هم عالم کثرت است. برو به جایی برس که فقط خدا باشد، منغمر شو در عالم وحدت. هیچ چیز و هیچ کسی نتواند تو را ببرد جز خدا.